سفر به مخوف ترین مرکز دنیا - بانیما

تصور عمومی اما حاکی از حس دلسوزی و ترحم نسبت به مردم کره شمالی است؛ مردمی که امکانات اولیه زندگی را ندارند، در شرایط امنیتی زندگی می نمایند، تحریم های سنگین دنیای را تحمل می نمایند و... ولی گزارش های رسیده از کره شمالی، خبر از چیز دیگری می دهد. مردمی که دیوانه وار حاکمان خود را دوست دارند، از جان و دل سختی ها را تحمل و وقت و توان خود را صرف حاکمان خود می نمایند.

دختران جوانی که روزانه هشت ساعت در چهارراه های این کشور با علاقه نقش چراغ راهنما را بازی می نمایند، چرا که استفاده از برق در این کشور محدودیت های دارد؛ کشاورزانی که با تجهیزات و ادوات قدیمی به سختی زراعت می نمایند، چون دروازه های تکنولوژی به روی این کشور بسته است و قهرمانان ملی که که وقتی در جام دنیای سرود ملی شان پخش می گردد، اشک شوق می ریزند، چرا که راهی برای سلام کردن به دنیا پیدا نموده اند. همه و همه نشان از این دارد که هرچند زندگی آنها در حباب کمونیسم تعریف شده، ولی دست کم خودشان از این زندگی راضی هستند.

کشوری که سالانه تنها به هشتصد نفر اجازه سفر به خاک خود را می دهد و مردمش حتی از داشتن تلفن همراه محرومند، چه برسد به اینترنت و اتصال به شبکه دنیای. این است که اگر عکاس یا خبرنگاری فرصت بازدید از این کشور را پیدا کند، هم سعادت بزرگی نصیبش شده تا بتواند گزارشی ناب از سوژه ای کمیاب را مخابره کند و هم جانش را کف دستش گرفته، چون اگر بخواهد کمی از روحیات جستجوگر ژورنالیستی خود را در خاک این کشور نشان دهد و سرک به هر گوشه ای بکشد، بی گمان سروکارش با دستگاه امنیتی این کشور است.

چندی پیش، دیوید گاتنفلدر، رئیس سرویس عکس بخش آسیای AP این فرصت را یافت تا تحت نظارت نیروهای امنیتی و به همراه شماری از روزنامه نگاران و عکاسان دولتی کره شمالی از بخش های از این کشور ملاقات و گزارش تهیه کرد که در زیر بخشی از این تصاویر را می بینید:

نمایی از مرکز پیونگ یانگ، مرکز مخوف کره شمالی

نماد اتحاد ملی مجدد؛ این دروازه نماد امید برای الحاق دو کره به هم است

سایه بلند برج 170 متری Juche در کنار مجسمه های نماد کمونیسم در کنار رودخانه Taedong در پیونگ یانگ.

در بالا و سمت راست، تصویر هتل فانتوم را می بینید که کار ساخت آن از سال 1987 شروع شده و هنوز تمام نشده است. این هتل 105 طبقه، در حالی سال هاست در این کشور در حال ساخت است که دنیاگرد ها، حق ورود به این کشور را ندارند و معین نیست کارایی چنین هتلی چیست! حتی عکاسی از آن از نزدیک امکان پذیر نیست. این هتل هفدهمین ساختمان بلند دنیاست و به اسم یکی از مرتفع ترین هتل های دنیا شناخته می گردد.

حمل بار با ماشین ریلی دستی در کره بسیار رایج است

بزرگراه های وسیع پیونگ یانگ، بیشتر چنین خلوت و خالی از ماشین است

کشاورزی که در حال شخم زدن زمین با گاو آهن است و کمبود غذا در کره شمالی در سال های گذشته به نقطه بحرانی خود رسیده و چشم امید مردم و حکومت به همین کشاورزی سنتی است.

تصویری از ساختمانی در حال ساخت که مانند بیشتر پروژه های عمرانی این کشور نیمه کاره به جای مانده

تصویری از پرچم ایالات متحده و اسلحه های آمریکایی در موزه جنگ پیونگ یانگ

ردیف ضبط صوت های اتاق موزیک کتابخانه پیونگ یانگ

استفاده از کامپیوتر در دانشگاه کیم ایل سونگ پیونگ یانگ، تجهیز این دانشگاه به کامپیوتر به اسم انقلابی دیجیتال در کره شناخته می گردد.

منبع : تابناک

باز نشر: مجله اینترنتی Bartarinha.ir

چین: چین از اون کشورهایی هست که حتما یکبار هم شده باید در زندگیتون به اونجا سفر کنید