باور غلطی به نام باندی راهنمایی شدن بچه ها کار ، سنگینی بار فقر خانواده، روی شانه های نحیف نان آوران کوچک - بانیما

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرنگاران، فرزانه فراهانی- شرایط زندگی بچه ها کار از ماجرای یک نابرابری اجتماعی قدیمی حکایت دارد که متاسفانه هیچ گونه برنامه کاربردی و اصولی در جهت کاهش و برطرف این نابرابری طی سالهای اخیر در کشور اجرا نشده است.

رنج روز افزون زندگی سخت و پیچیده بچه ها کار درد بزرگی است که بر اساس آخرین آمار رسمی، بیش از دهها هزار نفر از بچه ها این آب و خاک آن را با جثه نحیفشان تحمل می نمایند.

باندی راهنمایی شدن بچه ها کار، یک باور غلط قدیمی

طرح ساماندهی بچه ها کار و خیابان سالهای سال است که با مدیریت سازمان بهزیستی کشور و مشارکت نهادهایی چون شهرداری تهران به اجرا در می آید و البته نتیجه خوب و مثبتی هم به دنبال نداشته است.

طی تمام این سالها علی رغم برگزار شدن مستمر طرح ساماندهی بچه ها کار و خیابان، هم بر تعداد این بچه ها افزوده شده و هم تعداد خیابان ها و معابری که حضور پر درد آن ها را شاهد بوده، افزایش پیدا نموده است.

باور غلطی که سازمان بهزیستی کشور در طول تمام این سالها در اجرای طرح ساماندهی بچه ها کار و خیابان از آن دست نکشیده این است که این قبیل بچه ها همچنان به صورت باندی و در قالب گروهی برای اشخاص خاص کار می نمایند.

شاید باور فوق را تا حدود 8 تا 10 سال پیش می شد آسانتر پذیرفت اما هم اکنون که مسائل معیشتی و مالی اغلب خانواده ها را تحت فشار قرار گذاشته است نمیتوان پذیرش چنین نگرشی را از عموم افراد و به ویژه فعالان اجتماعی توقع داشت.

دولت دغدغه ای در برطرف معضلات اجتماعی ندارد!

به گفته سید حسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران درصد عمده بچه ها کار و خیابان به دلایل مختلف مجبور هستند برای تامین معیشت خانواده خود کار نمایند.

موسوی چلک همچنین مسئول اصلی رسیدگی به رفاه عموم مردم دولت است و مسئولیت ممنوعیت کار بچه ها زیر 15 سال با وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بوده و امور مربوط به بچه ها بدسرپرست و بی سرپرست نیز با سازمان بهزیستی کشور است و متأسفانه دولت در حوزه اجتماعی و برطرف معضلات دغدغه ای ندارد.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با صراحت می گوید که اینکه می گویند بیشتر بچه ها کار و خیابان از اتباع خارجی هستند صحت ندارد و ضمن رد این ادعا معتقد است که عمده این تحلیل ها به این دلیل است که عنوان گردد ایرانی ها فقیر نیستند.

موسوی چلک همچنین در مطلبی مدیران تصادفی را بلای جان حوزه اجتماعی خوانده بود و ظاهراً شاهرخی یکی از این مدیران تصادفی در حوزه مهم و حیاتی اجتماعی محسوب می گردد.

کارگاههای زیرزمینی پناهگاه بچه ها کار و خیابان!

امین شاهرخی مدیر کل بهزیستی استان تهران طی روزهای اخیر در مصاحبه مطبوعاتی خود از جمله دلایل موفقیت آمیز بودن طرح ساماندهی بچه ها کار را حضور کمتر این بچه ها در سطح معابر شهری خوانده است.

کمتر شدن تردد بچه ها کار در چهارراه های معمولی که روزانه برای کسب درآمد در آنجا حاضر می شوند و کمرنگ شدن حضورشان هرگز به معنی موفقیت آمیز بودن طرح ساماندهی بچه ها کار محسوب نمی گردد؛ چرا که اغلب این بچه ها از ترس دستگیر شدن توسط عوامل اجرایی طرح و انتقال اجباری به مراکز نگهداری از بچه ها کار و خیابان یا شیفت کاری خود را به شب که طرحی اجرا نمی گردد تغییر می دهند و یا برای به دست آوردن لقمه ای نان به کارگاههای زیر زمینی پناه می برند.

اگر مسئولان و متولیان اجرای طرح ساماندهی بچه ها کار و خیابان میز و تشکیلات کاری خود را رها نمایند و به کارگاههای تولیدی جنوب شهر به صورت ناشناس سری بزنند، آنوقت خواهند دید که آن بچه های که فخر ساماندهی شان را به رسانه ها می فروشند با چه مشقتی در کارگاههای تولیدی زیر زمینی مشغول به کار هستند.

پای صحبت و درد و دل تعدادی از بچه ها کار و خیابان که نشستم اغلب در شرایط ناتوانی و بیماری والدین خود نان آور اصلی خانواده محسوب می شوند و هر بار دستگیری آن ها توسط مجریان طرح های ساماندهی با خالی ماندن سفره آن ها و مضاعف شدن مسائلی که در خانواده با آن روبرو هستند مساوی است.

آخرین آمار بچه ها کار و خیابان در صحبت های مسئولان شهرداری تهران 400 هزار کودک عنوان شده بود و در صورت عدم برنامه ریزی مناسب و همچنین در صورت عدم به کارگیری مدیران متخصص و صاحب تجربه، فاجعه ای غیر قابل جبران در حوزه بچه ها رخ خواهد داد.