اتاق ایران، افت تدریجی تأثیر کرونا بر محیط کسب وکار - بانیما

نتایج پایش ملی محیط کسب وکار ایران در تابستان 1399 از رسیدن عدد این شاخص به 6.05 واحد (نمره 10 بدترین ارزیابی است) حکایت دارد که اندکی نامساعدتر از شرایط این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (بهار 1399 با میانگین 6.01) است.

در تابستان 1399، فعالان مالی مشارکت کننده در این پایش، به ترتیب سه مؤلفه غیرقابل پیش بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات، بی ثباتی سیاست ها، قوانین و مقررات و رویه های اجرایی ناظر بر کسب وکار و دشواری تأمین مالی از بانک ها را نامناسب ترین مؤلفه های محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه ها ارزیابی کرده اند.

بر اساس یافته های این طرح در تابستان 1399، استان های کردستان، کرمان و سیستان و بلوچستان به ترتیب دارای بدترین شرایط محیط کسب وکار و استان های سمنان، آذربایجان غربی و مرکزی به ترتیب دارای بهترین شرایط محیط کسب وکار نسبت به سایر استان ها ارزیابی شده اند.

همچنین بررسی ها نشان می دهد: میانگین ظرفیت تولیدی (واقعی) بنگاه های مالی شرکت کننده در طرح در فصل تابستان معادل 37.31 درصد بوده که نسبت به همین میزان در فصل بهار (35.57 درصد)، با افزایش تقریبی 2 واحدی روبرو شده است.

فعالان مالی به طور متوسط، میزان تأثیر کرونا بر محیط کسب وکار را 6.62 واحد ارزیابی کردند که در مقایسه با همین مقدار در فصل بهار (7.1 واحد) تا حدودی بهبود یافته است. لازم به ذکر است که شاخص کل کشور، شاخص استانی و سایر شاخص ها نیز در این فصل با در نظر دریافت این عامل محاسبه و گزارش شده اند.

شاخص استانی محیط کسب وکار در فصل تابستان 1399 نیز به شرح جدول زیر است:

در فصل تابستان 1399، میزان آسیب وارده بر کسب وکارها از شیوع ویروس کرونا در استان های اردبیل (8.75) ایلام (7.72)، لرستان (7.58) و خوزستان (7.47)، بیشترین مقدار و در استان های سمنان (5.31)، قم (5.98)، فارس (6.12) و قزوین (6.13)، کمترین مقدار نسبت به سایر استان ها توسط فعالان مالی ارزیابی شده اند.

بر اساس نتایج این پایش در تابستان 1399، شرایط محیط کسب وکار در بخش کشاورزی (5.93) در مقایسه با بخش های خدمات (6.11) و صنعت (5.94) مناسب تر ارزیابی شده است.

در بین رشته فعالیت های مالی برحسب طبقه بندی استاندارد ISIC.rev4، رشته فعالیت های اطلاعات و ارتباطات، حمل ونقل و انبارداری و سلامت انسان و مددکاری اجتماعی دارای بدترین شرایط محیط کسب وکار بوده اند و رشته فعالیت های آموزش، سایر فعالیت های خدماتی و تولید صنعتی (ساخت) بهترین شرایط محیط کسب وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت های مالی در کشور داشته اند.

شرایط محیط کسب وکار کشور برحسب تعداد کارکنان شاغل در بنگاه ها به گونه ای است که بنگاه های با 6 تا 10 نفر کارکن (6.1) دارای بدترین شرایط و بنگاه های با 101 تا 200 کارکن (5.67) دارای بهترین شرایط محیط کسب وکار نسبت به سایر بنگاه ها ارزیابی شده اند.

شرایط محیط کسب وکار کشور برحسب سال تأسیس شرکت در کارگاه های کمتر از 2 سال، بدترین شرایط (6.13) و در کارگاه های بیشتر از 16 سال، دارای بهترین شرایط (5.92) ارزیابی شده اند.

شاخص کسب وکار بر اساس نظریه شین

بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب وکار ایران در تابستان 1399، عدد 6.15 (عدد 10 بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بدتر از شرایط این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (بهار 1399 با میانگین 6.1) است. میانگین ارزیابی محیط مالی عدد 6.39 است که در ارزیابی فصل گذشته عدد 6.3 حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادی عدد 5.96 است که در فصل گذشته عدد 5.93 ارزیابی شده بود.

بر این اساس، همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد 5.3 و محیط مالی با عدد 8.35 به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده اند. لازم به ذکر است که شاخص شین به دلیل در نظر دریافت وزن عوامل مختلف در محاسبه، از دقت بیشتری نسبت به شاخص کل برخوردار است.

در بین رشته فعالیت های مالی برحسب طبقه بندی استاندارد ISIC.rev4 در فصل تابستان، فعالیت های سایر فعالیت های خدماتی شامل تعمیرات رایانه و کالاهای شخصی و خانگی، آرایشگاه ها، شستشو و خشک شویی منسوجات، خدمات سونا، ماساژ و گرمابه (8.45)، تأمین جا و غذا شامل هتل ها، اقامتگاه ها و رستوران ها و تالارهای پذیرایی (8.14) و اداری و خدمات پشتیبانی شامل آژانس های توریستی و مسافرتی، مؤسسات حمل مسافر و مؤسسات کرایه لوازم، ابزار و ماشین آلات (7.86) بیشترین آسیب را از شیوع ویروس کرونا متحمل شده اند.

در مقابل رشته فعالیت های مالی و بیمه (5.28)، آب رسانی، مدیریت پسماند، فاضلاب و فعالیت های تصفیه (5.58)، و استخراج معدن (5.78) کمترین آسیب را از شیوع ویروس کرونا نسبت به سایر فعالیت ها متحمل شده اند.