کاهش خطر بعضی سرطان های ارثی با مصرف روزانه موز - بانیما

به گزارش مهر به نقل از مدیکال نیوز، مطالعه چند دهه بعلاوه گزارش داد که مکمل نشاسته مقاوم باعث کاهش سرطان در این گروه از افراد تا بیش از 60 درصد می گردد.

نشاسته های مقاوم، کربوهیدرات هایی هستند که در روده بزرگ هضم یا تخمیر می شوند.

آن ها در غذا های گیاهی از جمله لوبیا، جو دوسر، غلات صبحانه، برنج، ماکارونی های پخته شده و خنک شده، نخود فرنگی و موز های کمی نارس وجود دارند.

نشاسته های مقاوم بخشی از فیبر رژیم غذایی را تشکیل می دهد که معین شده است خطر ابتلاء به سرطان روده بزرگ و بسیاری دیگر از بیماری های غیرواگیر را کاهش می دهد.

محققان دانشگاه نیوکاسل و دانشگاه لیدز در انگلستان دریافتند که مکمل پودر نشاسته های مقاوم ممکن است به جلوگیری از سرطان در افراد مبتلا به سندرم لینچ یاری کند.

کارشناسان یک کارآزمایی چندملیتی با حدود 1000 نفر مبتلا به سندرم لینچ انجام دادند. آن ها به طور میانه دو سال به شرکت نمایندگان 30 گرم نشاسته های مقاوم دادند.

مکمل همانطور که انتظار می رفت بر سرطان های کولورکتال تأثیر نداشت. با این حال، به طور غیرمنتظره، پتانسیل محافظتی آن در دستگاه گوارش فوقانی، جایی که سرطان ها تهاجمی و معمولاً زود تشخیص داده نمی شوند، مشهود بود.

سندرم لینچ، یک بیماری ارثی است که افراد را مستعد ابتلاء به سرطان روده بزرگ، سرطان معده و چندین سرطان دیگر می نماید.

این سندرم ناشی از جهش ژنتیکی است که باعث می گردد DNA قادر به اصلاح خود پس از تقسیم سلولی نبوده که می تواند منجر به سرطان گردد و در حدود 1 ٪ از بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال رخ می دهد.

انستیتوی ملی بهداشت و درمان ایالات متحده توصیه می نماید که افراد مبتلا به سندرم لینچ حداقل دو سال آسپیرین را برای یاری به جلوگیری از سرطان کولورکتال مصرف نمایند.

در این تحقیق، 463 شرکت نماینده روزانه 30 گرم مکمل نشاسته را تا دو سال مصرف کردند و 455 نفر نیز دارونما گرفتند.

دوز مورد استفاده معادل خوردن روزانه یک موز کمی نارس بود.

این تیم دریافت که مکمل نشاسته های مقاوم در طی 25 ماه خطر ابتلاء به سرطان کولورکتال را در بیماران سندرم لینچ کاهش نداد. اما احتمال ابتلاء به سرطان های دیگر 60 درصد کاهش داشتند.

اثر محافظتی بیشتر در سرطان های دستگاه گوارش فوقانی از جمله سرطان معده، مجرای صفراوی، لوزالمعده و اثنی عشر مشهود بود.

نویسندگان مطالعه حاضر هنوز دقیقاً معین نکرده اند که چگونه نشاسته های مقاوم خطر ابتلاء به سرطان دستگاه گوارش فوقانی را کاهش می دهد. با این حال، آن ها مطمئن هستند که میکروبیوم های روده نقش ایفا می نماید.

میکروب های دستگاه گوارش در حالی که نشاسته های مقاوم را تجزیه می نمایند، یک اسید چرب با زنجیره کوتاه به نام بوتیرات فراوری می نمایند. این ترکیب به متوقف کردن رشد سلول های سرطانی یاری می نماید و ممکن است باعث مرگ سلول های سرطانی گردد.

به گفته محققان، یک نظریه این است که افزایش در بوتیرات ممکن است به کاهش در سرطان های دستگاه گوارش فوقانی یاری کند.

نویسندگان این مطالعه بر این باورند که تأثیر نشاسته های مقاوم بر اسید های صفراوی بعلاوه ممکن است به شرح کاهش خطر ابتلاء به سرطان یاری کند.