مصرف پروتئین کمتر، برابر است با طول عمر بیشتر

به گزارش بانیما، نتایج دو پژوهش تازه طول عمر کوتاه تر - و خطر بالاتر برای ابتلا به بیماری هایی مانند سرطان و دیابت را با رژیم غذایی غنی از پروتئین مرتبط می داند، هر چند ممکن است همه پروتئین ها چنین اثراتی در پی نداشته باشند. پروتئین های جانوری،

تألیف و ترجمه: حمید وثیق زاده انصاری

منبع:راسخون

یک پژوهش نو اثر پروتئین بر طول عمر را نشان می دهد.

نتایج دو پژوهش نو طول عمر کوتاه تر - و خطر بالاتر برای ابتلا به بیماری هایی مانند سرطان و دیابت را با رژیم غذایی غنی از پروتئین مرتبط می داند، هر چند ممکن است همه پروتئین ها چنین اثراتی در پی نداشته باشند. پروتئین های جانوری، شامل گوشت و لبنیات، می توانند بیشترین خطر را در پی داشته باشند.

هیچ کس نمی داند راز اصلی عمر طولانی چیست. اما پژوهشی نو یک راه حل مستدل ارائه می کند: پروتئین جانوری کمتر بخورید.

با توجه به دو پژوهش نو مصرف نوعی رژیم غذایی که شامل اندازه کمی گوشت، تخم مرغ، و محصولات لبنی است می تواند سبب افزایش طول عمر فرد شود. هم زمان با یک پژوهش روی موش ها، پژوهش دیگری روی افراد انجام شد، و هر دو به نتیجه مشابهی رسیدند. و هر دو در نشریه متابولیسم سلول در 4 مارس چاپ شدند.

پروتئین ها یک جزء ضروری برای همه موجودات زنده هستند. آن ها اساس سلول های زنده، ماهیچه ها و دیگر بافت ها را تشکیل می دهند. پروتئین هم چنین یک ماده مغذی ضروری است. مطالعات نو پیشنهاد می کنند مردم به این که چه اندازه پروتئین می خورند، و هم این که پروتئین مصرفی آن ها از چه منبعی تأمین می شود، توجه کنند. برای مثال، گوشت کبابی آب دار (استیک آب دار و کاملاً پخته نشده) و یک کاسه سوپ عدس هر دو حاوی اندازه فراوانی پروتئین هستند.

در یکی از مطالعات نو، دانشمندان دریافتند از میان افراد میان سال، آن هایی که اندازه فراوانی پروتئین می خوردند، در معرض خطر بالاتر مرگ زود رس هستند. به نظر می رسید بیشترین ارتباط بین رژیم غذایی سرشار از پروتئین جانوری و مرگ زود رس وجود دارد و این موضوع برای پروتئین گیاهی در غذا صدق نمی کند و چنین اثری ندارد. (پس اگر شما گیاه خوار هستید، از این خطر نجات یافته اید.)

در پژوهش مذکور، یک گروه بین المللی از دانشمندان داده ها را بر روی بیش از 6300 فرد که، همه بیش از 50 سال داشتند بررسی کردند. این افراد بیش از 18 سال مورد بررسی قرار گرفته بودند. در طی این زمان، آن هایی که کمتر از 65 سال سن داشتند و کمتر از 10 درصد کالری های خود را از پروتئین دریافت کرده بودند، نسبت به افرادی که پروتئین بیشتری مصرف کرده بودند کمتر در معرض مرگ بر اثر سرطان یا دیابت بودند.

هرچند، خوردن پروتئین کمتر برای همه خوب و مفید نبود. در میان افرادی که بیشتر از 65 سال سن داشتند، عکس این موضوع صادق بود. در این گروه، افرادی که حداقل 20 درصد از کالری های خود را از پروتئین دریافت کرده بودند، در معرض خطر کمتری برای مرگ بر اثر سرطان بودند.

والتر لانگو در مجله علمی ساینس گفت رژیم غذایی سرشار از پروتئین یکی از بدترین کارهایی است که شما می توانید تا سن 65 سالگی انجام دهید. لانگو در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در لوس آنجلس کار می کند، جایی که او روی پیر شدن مطالعه و تحقیق می کند. او می گوید داده های نو تیم او نشان می دهد مصرف پروتئین زیاد تقریباً به اندازه سیگار کشیدن برای سلامتی خطرناک و مضر است.

با این حال هنوز همه دانشمندان، آماده و موافق با اعلام پروتئین به نام دشمن سلامتی نیستند. ادوارد گیووانوسی درباره رابطه بین رژیم غذایی و سلامتی در دانشکده سلامت عمومی هاروارد بوستون مطالعه می کند. او در مجله علمی ساینس گفت که او از معکوس شدن و از بین رفتن خطرات مصرف پروتئین ها در افراد بالای 65 سال متحیر است.

او گفت نتایج مذکور نسبتاً کنجکاو کننده هستند، اما من آن ها را به نام نتایج قطعی و نهایی در نظر نمی گیرم. و این گونه نتیجه گرفت که محققان نیاز دارند بیشتر روی این موضوع مطالعه و تحقیق کنند تا این نتایج به دست آمده را بهتر درک کنند.

در مطالعه دوم، دانشمندان به 858 موش رژیم های غذایی متفاوتی دادند. رژیم های غذایی مذکور شامل مقادیر متفاوتی از پروتئین ها، چربی ها و کربو هیدرات ها بودند. به طور کلی، موش هایی که رژیم غذایی پر پروتئین مصرف کردند، بیشتر در معرض مرگ زود رس بودند. آن دسته از موش ها که پروتئین کمتر و کربو هیدرات بیشتر مصرف کردند (غذاهای غنی از شکر و نشاسته) عمر طولانی تری داشتند.

مطالعات اولیه پیشنهاد داده بودند که جانوران - شامل کرم های میوه، سگ ها و موش ها - هنگامی که حدود 25 درصد کالری های کمتری نسبت به حالت عادی می خورند، عمر بیشتری می کنند. اما مطالعه نو نتیجه دیگری ارائه می دهد. این مطالعه نشان می دهد که رمز عمر طولانی تر، خوردن پروتئین کمتر و نه لزوماً کالری کمتر است.

دیوید لی کوتر در مجله علمی ساینس اظهار کرد ما فکر می کنیم که محدود کردن کالری ها از طریق محدود کردن اندازه انرژی عمل نمی کند، بلکه عمل کرد و اثر آن از طریق محدود کردن پروتئین ها است. او درباره فرآیند علمی پیر شدن در دانشگاه سیدنی استرالیا مطالعه و تحقیق می کند. او هم چنین درباره موش مطالعه و پژوهش کرده است. لی کوتر می گوید این مطالعه و سایر پژوهش ها می توانند به دانشمندان در درک این که دقیقاً چرا مصرف کالری کمتر، در آزمایش ها سودمند و مفید به نظر می رسد، کمک کنند.

پروتئین بخش مهمی از هر برنامه غذایی است، و باید مراقب بود بچه ها در سن رشد به اندازه کافی پروتئین دریافت می کنند. اما بالغین - آن ها تمایل دارند پروتئین فراوانی دریافت کنند. لانگو، که بر روی پژوهش نو درباره انسان کار کرد، پیشنهاد می دهد که بزرگ سالان برخی پروتئین های جانوری را کمتر مصرف کرده و به نام جای گزین پروتئین هایی با منشأ گیاهی را بیشتر مصرف کنند، مانند آن دسته از پروتئین ها که در لوبیاها و آجیل ها وجود دارند. در انتها، او این گونه استدلال می کند که اگر ما اشتباه می گوییم و توصیه های ما نا درست است، در نهایت این توصیه ها هیچ اثر جانبی منفی ندارند. هر چند، او اشاره می کند که اگر ما صحیح می گوییم و نتایج تحقیقات ما صحیح است، این به معنی موفقیت برای کاهش سرطان و دیابت است.

شرح کلمات مرتبط با انرژی

کالری: اندازهی از انرژی که برای بالا بردن دمای یک گرم آب به اندازه یک درجه سلسیوس مورد نیاز است. کالری به خصوص برای سنجش انرژی که در اندازه مشخصی از غذا وجود دارد استفاده می شود.

سرطان: بیش از صد نوع از بیماری های مختلف در قالب سرطان وجود دارند، که هر کدام بر حسب رشد سریع و غیر قابل کنترل سلول ها توصیف می شوند. سرطان می تواند سبب ایجاد تومور، درد و مرگ شود.

کربو هیدرات ها: هر کدام از اعضای مجموعه بزرگ ترکیبات که در غذاها و بافت های زنده وجود دارند، و شامل قند و شکرها، نشاسته و سلولز می باشند. کربو هیدرات ها شامل هیدروژن و اکسیژن به نسبتی که در آب وجود دارد (2:1) هستند و به خصوص می توانند در بدن جانوران تجزیه شوند و انرژی تولید کنند.

دیابت

نوعی بیماری که بدن یا اندازه بسیار کمی هورمون انسولین می سازد (که به بیماری دیابت نوع 1 شناخته می شود) و یا از مقادیر زیاد انسولین که در بدن وجود دارد چشم پوشی می کند (گیرنده انسولینی کاهش می یابد درنتیجه انسولین تأثیری بر اعمال سلولها در جذب گلوکز ندارد) و گلوکز جذب سلول ها نمی شود، در نتیجه قند خون بالا می رود.

چربی

نوعی ماده طبیعی چرب یا روغنی که در بدن جانوران تولید می شود، به خصوص هنگامی که به نام یک لایه در زیر پوست یا اطراف اندام های خاص قرار می گیرد به این نام خوانده می شود. نقش اولیه چربی ذخیره انرژی است. چربی هم چنین یک ماده مغذی حیاتی است، با این وجود اگر بیش از اندازه مصرف شود می تواند برای سلامتی فرد مضر باشد.

متابولیسم ها، دسته ای از واکنش های شیمیایی حیاتی هستند که درون سلول ها رخ می دهند. این واکنش ها موجودات زنده را قادر به رشد، تکثیر، حرکت و بروز پاسخ های دیگر در واکنش به محیط پیرامون خود می کنند.

پروتئین ها، ترکیباتی هستند که از یک یا چند زنجیره بلند آمینو اسید ساخته شده اند. پروتئین ها جزئی ضروری در تمام موجودات زنده می باشند. آن ها اساس سلول های زنده، از جمله ماهیچه ها و بافت ها را تشکیل می دهند؛ و درون سلول ها هم فعالیت می کنند.

/ج