موشک در برابر غذا
به گزارش بانیما، شینزو آبه نخست وزیر ژاپن روز 26 آوریل وارد واشنگتن شد و در خصوص اجلاس هانوی تقریباً دیدگاهی کاملاً متفاوت با دیدگاه های مون ارائه کرد. ترامپ به نخست وزیر ژاپن گفت که با خروج بدون توافق از اجلاس هانوی نقطه نظرات بسیار خوبی را دریافت نموده و مردم به این اقدام وی احترام می گذارند.
آبه ضمن تایید نظر رئیس جمهوری گفت که نتیجه اجلاس هانوی بسیار مثبت بود و ترامپ تنها کسی بود که می توانست این گونه مذاکرات را ترک کند. او چند بار تاکید نمود که تشدید تحریم ها (که کیم از آنها نفرت دارد) علیه کره شمالی بسیار مهم است و به هیچ وجه نباید به سادگی به پیونگ یانگ امتیاز داده گردد. نخست وزیر ژاپن تاکید نمود که زمان به نفع ما است و ترامپ هم حرف او را تایید کرد.
متاسفانه کره شمالی همچنان به آزمایش های موشکی خود ادامه می داد، البته همان گونه که کیم به ترامپ قول داده بود، فعلاً خبری از آزمایش موشک های بالستیک قاره پیما نبود ولی موشک های دارای برد کوتاه و میانه که ژاپن و کره جنوبی را تهدید می کردند، همچنان آزمایش می شدند. بعضی از این موشک ها شبیه شرایط جنگی و به صورت پشت سر هم شلیک می شدند که من برای نخستین بار آدینه شب سوم ماه مه (بامداد شنبه به وقت کره) از این آزمایش ها خبردار شدم و بلافاصله با پمپئو و شاناهان تماس گرفتم تا آنها را هم در جریان قرار دهم. اندکی بعد خبر رسید که کره شمالی آزمایش های بیشتری را انجام داده است. بعد از صحبت با ژنرال دانفورد رئیس ستاد مشترک ارتش تصمیم گرفتم به ترامپ تلفن کنم و آنچه را که می دانستیم با او به اشتراک بگذارم. موشک های آزمایش شده کوتاه برد بودند و تهدید فوری متوجه امریکا نبود ولی در خصوص کره شمالی هیچ وقت نمی توانید با قاطعیت اعلام نظر کنید.
برای دومین بار و با فاصله اندکی به ترامپ تلفن کردم و او را در جریان آزمایش های موشکی بیشتر قرار دادم و گفتم که به نظر می رسد فعالیت های کره شمالی برای امشب سرانجام یافته باشد. ترامپ با حالتی تقریباً مضطرب و آشفته گفت: فضا را آرام کنید، زیاد به این موضوع دامن نزنید. چنین رفتاری کاملاً نگران نماینده بود چون ممکن بود دیگران چنین تصور نمایند که دوست او، کیم جونگ اون، آدم خطرناکی است که نباید کاری به کارش داشته باشیم. سپس گزارش این آزمایش ها بر اساس بیانیه وزارت دفاع کره جنوبی در رسانه ها منتشر شد که نگرانی ها را در خصوص آزمایش های موشکی کره شمالی بیشتر کرد. با توجه به اینکه وزارت خارجه امریکا باید بیانیه ای را در خصوص واکنش ما به این آزمایش ها آماده می کرد، تاکید نمودم که این بیانیه قبل از انتشار باید به تایید ترامپ برسد. به همین علت یک ساعت بعد برای سومین و آخرین بار در آن شب تلفنی با ترامپ صحبت کردم و همان گونه که حدس می زدم رئیس جمهوری اصلاً دوست نداشت بیانیه ای در این زمینه منتشر گردد. ترامپ تماس آخر را با این عبارت معروف خود به سرانجام برد که خُب، باشه مرد. او معمولاً وقتی می خواست به ما بگوید به هر نتیجه ای که رسیدید می توانید مطابق آن عمل کنید، از این عبارت استفاده می کرد. چه امریکا بیانیه صادر می کرد و چه نمی کرد، این آزمایش های موشکی با هر بردی که داشتند، قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل را نقض نموده بودند. این قطعنامه ها در واقع پایه و اساس تحریم های بین المللی علیه کره شمالی بودند. البته من بیشتر از اینکه نگران نقض قانونی قطعنامه های شورای امنیت باشم نگران این بودم که اگر ما نقض آشکار قطعنامه ها را کم اهمیت جلوه دهیم، دیگر کشورها هم از این بی توجهی درس اشتباه خواهند گرفت و نقض فاحش قطعنامه ها را بی اهمیت تلقی خواهند کرد. چنین اتفاقی مخاطرات بسیاری در پی داشت.
وقتی که صبح روز بعد آخرین اطلاعات را به ترامپ ارائه کردم، او گفت که بگویید توپخانه بوده است. انگار اگر برچسب دیگری به این آزمایش های موشکی بزنیم، آنها واقعاً ناپدید خواهند شد. ترامپ بعلاوه توئیتی را در این باره منتشر کرد که در بخشی از آن آمده بود: کیم جونگ اون می داند که من با او هستم و دوست ندارد قولی را که به من داده بشکند. توافق در راه است. ظاهراً ترامپ فکر می کرد که این توئیت ها به رابطه او و کیم یاری خواهد نمود اما من نگران بودم که چنین رفتاری فقط این تصور را که او درمانده شده و به هر قیمتی در پی توافق با کره شمالی است، تقویت خواهد نمود. این توئیت ها بعلاوه طرف مقابل را به این نتیجه خواهد رساند که رئیس جمهوری امریکا خواستار توافق است ولی مشاوران مخربش (حدس بزنید چه کسی) مانع این کار می شوند. همه ما از اینکه بتوانیم ترامپ را از انتشار چنین توئیت هایی منصرف کنیم، کاملاً ناامید شده بودیم و تنها کاری که از دست مان بر می آمد این بود که با آنها کنار بیاییم. نکته جالب توجه اینکه دولت کره جنوبی هم موشک ها را گلوله توصیف کرد تا از اهمیت آزمایش های موشکی کره شمالی بکاهد(13). همه اینها به این علت بود که رژیمی در پیونگ یانگ بر سر قدرت بود که از یک سو برای جمعیت گرسنه اش غذا و سایر نیازمندی ها را از جامعه جهانی التماس می کرد و از سوی دیگر به مقدار کافی پولدار بود که درگیر ساخت و توسعه تسلیحات هسته ای و تجهیزات موشکی بگردد.
البته دیگران خیلی این حرف ها را نمی پذیرفتند. نخست وزیر ژاپن روز دوشنبه ششم ماه مه تلفنی با ترامپ صحبت کرد و گفت: کیم جونگ اون حتی بیشتر از قبل در خصوص تاثیر تحریم ها بر کره شمالی عصبانی و درمانده شده است، چون این تحریم ها به خوبی کار می نماید و آزمایش های نو موشکی هم با این نیت انجام شد که با تعضیف و تخریب اتحاد بین المللی حاکم بر موضوع تحریم های کره شمالی، شرایط را به نفع او تغییر دهد. آبه گفت که به طور کامل از سیاست عالی ترامپ که هم در پی توافق است، هم تحریم های کره شمالی را حفظ می نماید و هم ژست نظامی محکمی را به نمایش گذاشته است، حمایت می نماید. می دانستم که کوشش آبه در چه راستا است اما به این فکر می کردم که اگر به طور مداوم به ترامپ گفته گردد راهبرد او عالی است در واقع ممکن است از توان تاثیرگذاری نخست وزیر ژاپن برای اینکه رئیس جمهوری امریکا را در جهت درست حفظ کند، بکاهد. ترامپ پیشنهاد کرد که نخست وزیر آبه با انتشار بیانیه ای بر اتحاد کامل امریکا و ژاپن تاکید کند تا این موضوع به طور صریح برای کره شمالی روشن گردد که ژاپن در کنار ما است. وی در سرانجام قول داد که آبه را در جریان تحولات پیش رو قرار دهد ولی در عین حال از او خواست که نگران نباشد چون آزمایش های اخیر کره شمالی بر روی موشک های کوتاه برد بوده و شاید واقعاً موشکی در کار نبوده است. اگر ترامپ این حرف را به مقدار کافی تکرار کند، شاید بالاخره درست در بیاید!
روز بعد مون تلفن کرد تا درباره آزمایش های موشکی کره شمالی در تعطیلات آخر هفته، با ترامپ صحبت کند. جای تعجب نداشت که رئیس جمهوری کره جنوبی بسیار مشتاق بود که این مساله را کم اهمیت جلوه دهد، کاری که پیشتر خود ترامپ هم آغاز نموده بود. همان طور که رئیس جمهور مون درباره ناخشنودی کیم جونگ اون از مانورهای نظامی مشترک امریکا و کره شمالی، حرافی می کرد، ترامپ گفت به نظر می رسد روابط شما با کیم قطع شده است چون او ظاهراً دیگر قصد ندارد به کره جنوبی سفر کند. چون پیشتر گفته شده بود که رهبر کره شمالی میخواهد بزودی از کره جنوبی تماشا کند. البته ترامپ این قطع ارتباط را تقصیر مون نمی دانست بلکه می گفت اتفاقی است که افتاده. مون تایید کرد که بعد از اجلاس هانوی هم گفت و گوهای محدودی میان دو کره برقرار بوده، هرچند ممکن است همه این گفت و گوها از نظر محتوایی مهم نباشد اما او در عین حال توانست با استناد به همین ارتباطات محدود استدلال کند که امریکا به جای اینکه اجازه دهد صرفاً کره جنوبی یاری های غذایی را به وسیله یونیسف و برنامه جهانی غذا به کره شمالی برساند، بهتر است خودش مستقیماً یاری های غذایی را به پیونگ یانگ ارائه کند(14). ترامپ در پاسخ گفت که او رئیس جمهور مون را با لطف کامل خود برای ارسال یاری ها به کره شمالی به وسیله آژانس های وابسته به سازمان ملل شگفت زده خواهد نمود. ترامپ بعلاوه از مون خواست که به کره شمالی اطلاع دهد که این پیشنهاد او بوده است. رئیس جمهوری امریکا اعلام کردکه او این کار را به رغم مخالفت تندروها انجام می دهد، تندروهایی که مخالف روابط خوب او با کیم هستند. بعلاوه امروز زمان خوبی برای انجام این کار است.
طبق معمول گذشته کره شمالی از این کار ترامپ می تواند چنین نتیجه گیری کند که ما موشک شلیک می کنیم و در عوض غذای مجانی دریافت می کنیم. این علامت بسیار بدی بود که برای پیونگ یانگ فرستاده می شد و نشان می داد که ترامپ چقدر برای توافق با کره شمالی، مشتاق است. من به پوتینگر و هوکر تاکید نمودم که این موضوع را برای مقامات کره جنوبی کاملاً روشن نمایند که قرار نیست ما محموله های غذایی را برای ارائه به کره شمالی تهیه کنیم. ما فقط با منابع تامین چنین یاری هایی مخالفت نخواهیم کرد و بعلاوه معتقدیم که توزیع یاری های غذایی در کره شمالی نیازمند نظارت های بسیار جدی و دقیقی است. آزمایش های موشکی بیشتری در بهار و تابستان انجام شد که نشان می داد کیم تا چه حد نسبت به عدم مقابله به مثل و واکنش جدی از سوی امریکا و متحدانش، مطمئن است(15). شاید فقط برنج بیشتری برای او ارسال گردد. ترامپ روز نهم ماه مه و پس از سلسله آزمایش های نو کره شمالی به من گفت: تحریم های سنگینی را اعمال کنید و بعداً با به روز کردن حرف خود تاکید نمود تحریم های عظیمی را علیه کره شمالی طراحی کنید ولی آنها را به طور علنی اعلام نکنید. با این سفارش ترامپ ما در واقع یک بادسنج ساختیم که مثل کوه عظیم جبل الطارق به نظر می رسید.، ایران
منبع: ایران آنلاین