مصاحبه، فعال سیاسی سودانی: پشت پرده تصمیم خروج نظامیان از یمن، امارات و عربستان باید به مردم سودان غرامت بپردازند - بانیما

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران ، عبدالله حمدوک نخست وزیر سودان اخیرا بلافاصله پس از بازگشت از سفر واشنگتن، گفت که سودان شمار نظامیانش در یمن را از 15 هزار سرباز به 5 هزار سرباز کاهش داده است. حمدوک تأکید کرد که نبرد در یمن نمی تواند به صورت نظامی حل و فصل گردد و باید یک راهکار سیاسی برای آن ایجاد گردد.

درباره آخرین شرایط حضور نظامیان سودانی در جنگ علیه ملت یمن و واقعیت ها درباره مسئله خروج آنها با احمد مقلد فعال سیاسی سودانی و بنیانگذار جریان اول، سودان به گفت وگو نشسته ایم که به توضیح زیر است:

مهمترین محورهای این مصاحبه

-مشارکت سودان تحت عنوان مشارکت نیروهای مسلح بود، اما تصاویر کشته های سودانی در یمن نشان می دهد که آنها یونیفورم نظامی ارتش سودان را ندارند.

-اعزام نیروهای سودانی به یمن یک فرایند کاملا سیاسی بود که برای دستیابی به یک سری اهداف، از دین بهره برداری می شد.

- نظامیان سودانی به عنوان نیروی پیاده نظام برای شرکت در خط مقدم آتش اعزام شدند و همه نیروهای پیاده نظام کشته شده (در یمن) سودانی هستند.

- نظامیان عربستانی و اماراتی در یمن در پادگان های بسیار دور از مناطق درگیری و خط مقدم مستقر هستند.

- پول هایی که عربستان و امارات به خاطر حضور نظامیان سودانی در جنگ یمن پرداخت می نمایند، به خزانه سودان نمی رود، بلکه به جیب فرماندهان نظامی می رود.

- امارات و عربستان به خاطر کشته شدن نظامیان سودانی در جنگ علیه یمن باید به مردم سودان غرامت پرداخت نمایند.

واقعیت صحبت ها درباره اقدام سودان در کاستن از نیروهایش در یمن چیست؟ علت پشت پرده این تصمیم چیست؟ آیا اعتراضات به ادامه حضور نیروهای سودانی در داخل سودان به شدت افزایش یافته و همین امر باعث شده که مسئولان سودانی مجبور شوند تا بخشی از نیروهای خودشان را از یمن خارج نمایند یا این امر به خاطر این است که عربستان و امارات دیگر به ارتش سوریه پول مورد نظر را پرداخت ننموده اند و یا اینکه خارج کردن این نیروها از یمن به خاطر کشته های زیاد نیروهای سودان است؟

احمد مقلد: سودانی های مستقر در داخل یمن چه کسانی هستند؟ آنها سربازان نیروهای مسلح سودان نیستند. دو نوع از سربازان یا شرکت نمایندگان نظامی وجود دارند. یک سری افسران عالی رتبه هستند که در میدان جنگ حضور ندارد و در داخل سودان هستند. (بیشتر) سودانی های مستقر در یمن در ماههای اخیر جذب شده و به سرعت آموزش به کارگیری سلاح را فرا گرفتند و در آغاز دوره های آموزش نظامی را نگذراندند و وارد دانشکده های نظامی نشدند. اینها وابسته به نیروهای واکنش سریعی هستند که عمر البشیر آن را تشکیل داد و سپس همین نیروها به خودش خیانت کردند. عمر البشیر نتوانست موضوع شورش در دارفور را حل و فصل کند لذا مجبور شد تا با محمد حمدان دقلو (حمیدتی) که در مرز مستقر بود، همکاری کند و از او بخواهد که اهالی کم سن و سال منطقه را به خدمت نظامی بگیرد و آنها را با پول خریداری کند. او توانست یک نیروی کوچک را در ابتدا از فرزندان فقرا تشکیل داده و از آنها در جنگ استفاده کند. حمیدتی در جنگ در داخل دارفور و لیبی شرکت کرد. سپس آغاز به گسترش قلمرو کرد و عمر البشیر از او حمایت مالی می کرد و می خواست تا خواسته هایش را اجرا کند و حمیدتی آنها را انجام می داد. از اینجا بود که جنگ یمن آغاز شد و سپس عمر البشیر رو به عربستان کرد. یک فایل ویدئویی از محمد بن زاید ولیعهد ابوظبی به هنگام استقبال از عمر البشیر وجود دارد که بن زاید در آن می گوید که عمر البشیر امروز با درخواست مشارکت در ائتلاف (نظامی سعودی علیه یمن) پیش ما آمد. بن زاید با این گفته کوشش کرد تا اینگونه نشان دهد که این سودان بوده است که خواستار مشارکت در (جنگ علیه) یمن شده است. از نظر عمر البشیر، (عملیات ارسال نیروهای سودانی به یمن) یک معامله مالی بود؛ نه بیشتر و نه کمتر.

مشارکت سودان تحت عنوان مشارکت نیروهای مسلح بود، اما تصاویر کشته های سودانی در یمن نشان می دهد که آنها یونیفورم نظامی ارتش سودان را ندارند بلکه یونیفورم نیروی واکنش سریع را بر تن دارند که هیچ گونه ماهیت و هویت حقوقی و قانونی درجهان ندارد. تا تاریخ سرنگونی عمر البشیر، این نیروها با نامی جدید و جدا بازی می کردند. از مهمترین مصوبات قانونی (بعد از سرنگونی رژیم عمر البشیر) جدا کردن نیروی واکنش سریع از نیروهای مسلح سودان بود و عربستان و امارات حامیان دیپلماتیک و رسانه ای و مالی حمیدتی باقی ماندند؛ به گونه ای که او فرمانده نیروهای آفریقایی تحت دستور و اراده امارات و عربستان است. با این بحرانی که سودان در آن به سرمی برد، این جنگ هیچ سودی نداشت، اما البشیر کوشش می کرد تا سودانی ها را متقاعد کند که این جنگ برای حفاظت از حرمین شریفین است و یک جنگ دینی به شمار می رود. افرادی به عربستان می آمدند و در بین نیروهای سودانی سخنرانی نموده و آنها را متقاعد می کردند که برای حفاظت از حرمین شریفین به جهاد می فرایند و اگر شهید شوند در جوار رسول اکرم (ص) به خاک سپرده خواهند شد.

بنابراین (اعزام نیروهای سودانی به یمن) یک فرایند کاملا سیاسی بود که برای دستیابی به یک سری اهداف، از دین بهره برداری می شد. عربستان (بعد از به قدرت رسیدن محمد بن سلمان ولیعهد سعودی) لباس وهابیت را از تن بیرون کرد، اما لباس استفاده از دین برای مسائل و رویدادهای سیاسی را بیرون نیاورد. این همان چیزی بود که در یمن روی داد، زیرا به شهفرایند سودانی القا کرد که اگر ایران به یمن برسد، وارد حرمین شریفین خواهد شد و آنجا را برای خودش خواهد گرفت!. ما به نوبه خود خواستار بازگشت نیروهای سودانی از یمن شدیم.

شمار نیروهای سودانی که آنها را از یمن خارج نموده اند یا از ساحل غربی یمن منتقل نموده اند، چقدر است؟ شمار کشته های نیروهای سودانی در جریان حضورشان در یمن چقدر بوده است؟

عدد درستی وجود ندارد. اما تعدادی از سربازان به سودان بازمی گردند و این نشان از رویکرد عربستان و امارات برای کوشش جهت حل و فصل اوضاع یمن با راهکار های دیپلماتیک به جای جنگ است. اما آنها از حمیدتی دست برنداشته اند زیرا نیروی واکنش سریع در داخل سودان گسترش می یابد؛ به گونه ای که در همه مناطق مقر دارند و فرایند سربازگیری درحال گسترش است و ملت سودان با آن مبارزه می نماید.

نیروهای سودانی اعزام شده به یمن به ارتکاب جنایت علیه غیرنظامیان در دارفور متهم هستند و این نیروها کشتار زیادی مرتکب شده و حقوق بشر در یمن را براساس گزارش های سازمان های بین المللی به طور آشکار نقض نموده اند. این امر با دستور مستقیم امارات و عربستان صورت گرفته است. آیا ما در آستانه محاکمه فرماندهان این نیروها و فرماهدهان سعودی و اماراتی خواهیم بود؟

ما در آفریقا قانون جنگل داریم. یعنی زور و قدرت در دست کسی است که سلاح دارد. ما عمر البشیر را در سودان سرنگون کردیم، اما حکومت نظامیان را به طور کامل کنار نزدیم. این درخواست مطرح است که نیروی واکنش سریع و نیروهای حکومت نظامیان که سودان را وارد مسائل بسیاری کردند، انجام گردد. یکی از این مسائل، حضور نظامی سودان در یمن است. کشور سودان اموال و دارایی های زیادی دارد. پول های پرداختی عربستان و امارات به خزانه کشور سودان نمی رود، بلکه به جیب فرماندهان نظامی از جمله حمیدتی سرازیر می گردد.

ما نه فقط خواستار محاکمه یک فرد بلکه محاکمه همه مجموعه هستیم، اما براساس توافقنامه امضا شده بین ائتلاف آزادی به نمایندگی از مردم و فرماندهان نظامی، نمی توانیم خواستار محاکمه آنها درحالی که در قدرت هستند، شویم. این توافق 29 ماهه است و چهار ماه از آن سپری شده است. در نهایت، حکومت به یک حکومت مدنی متکامل تحویل داده می گردد دادگستری سودان احکام زیادی در محکومیت نظامیان صادر می نماید. همین فرماندهان نظامی ما را وارد مسائل بسیاری کردند. گزارشی هایی در دست است که یک سیری نیروهای سودانی در داخل لیبی هستند که از خلیفه حفتر ژنرال بازنشسته لیبی حمایت می نمایند. ما خواستار قطع روابط با عربستان و امارات هستیم؛ اگر اینگونه پشتیبانی از جناح نظامی (در داخل سودان) به منظور حمایت از منافع امارات و عربستان ادامه یابد. ما خواستار حداقل احترام به حاکمیت سودان و ملت آن هستیم.

گروهی از جوانان سیاستمدار به دنبال ارایه سندی به شورای امنیت برای تحقیق درباره دخالت و حمایت امارات از سران قانون شکن در لیبی و سودان بودند. مردم سودان با این دخالت مخالف هستند، زیرا نشانه ها حاکی است که این حمایت فقط از نظامیان است. عبدالله حمدوک نخست وزیر سودان نامه ای به امارات و عربستان فرستاد و گفت که ما از همسایگان خود هدایای مالی نمی خواهیم بلکه می خواهیم که با این دو کشور تبادل منافع داشته باشیم. با اینکه هر دوی محمد بن زاید و محمد بن سلمان از حمدوک برای ملاقات با خودشان دعوت کردند، اما او این امر را نپذیرفت زیرا می داند که قبل از خودش، این ملت سودان است که چنین چیزی را نمی پذیرد. ملت سودان مخالف با این دخالت عربستان و امارات است.

براساس نقشه استقرار نیروهای خارجی، عربستان نیروهای سودانی را به جای نیروهای سعودی در مرزهای جنوبی عربستان با یمن مستقر نموده است تا در معرض هدف مستقیم نیروهای یمنی قرار داشته باشند و نقش سپر انسانی را برای نیروهای سعودی و اماراتی بازی نمایند. آیا این بدان معناست که نیروهای سودانی هیزم جنگ عربستان علیه یمن شده اند؟

این امر از دلایل خشم سودانی ها در قبال عربستان و قراردادی است که البشیر و حمیدتی با عربستان و امارات برای مشارکت در کنار نیروهای ائتلاف سعودی بست. نتیجه اش این شد که شهفرایند عربستانی در خط مقدم آتش بدون پشتیبانی در یمن نهاده شد. آنها به عنوان نیروی پیاده نظام برای شرکت در خط مقدم آتش اعزام شدند و همه نیروهای پیاده نظام کشته شده (در یمن) سودانی هستند. اما نظامیان عربستانی و اماراتی در یمن در پادگان های بسیار دور از مناطق درگیری و خط مقدم مستقر هستند و نظامیان عربستانی و اماراتی کشته شده نیز در مناطق درگیری و خط مقدم کشته نشده اند بلکه این حوثی ها (انصار الله) بوده اند که خود را به این پادگانها رسانده اند و آنها را کشته اند.

اما نیروهایی که عملا در میدان هستند، متاسفانه نیروهای پیاده نظام سودانی هستند که پشتیبانی هم ندارند. نظامی سعودی در داخل عربستان و پشت تانک ها پشتیبانی و حفاظت می گردد، اما نظامی سودانی در داخل خاک یمن و در معرض خطر در مناطق صعب العبور و مناطق کوهستانی واقع شده است و در خط مقدم آتش مستقر شده است. تلفات نظامیان سودانی چقدر است، نمی دانیم. اما با سرشماری کشته های جنگ یمن می توان گفت که درصد یک به 9 است. یعنی در ازای هر 9 نظامی سودانی، یک نظامی سعودی یا اماراتی کشته شده است. این پرسش مطرح است که کی می توان عربستان و امارات را به خاطر به کشتن دادن نظامیان سودانی در یمن بازخواست کرد؟ متاسفانه در شرایط کنونی نمی توان چنین کاری کرد. این امر زمانی انجام می گردد که فرایند سیاسی در سودان به ثبات برسد و یک نظام منتخب رسمی در داخل سودان روی کار بیاید. عربستان و امارات باید غرامت بپردازند و خسارت ها را متحمل شوند. خواسته های ما روشن است. یکی از این خواسته ها تحریم امارات بود. به عنوان مثال، همانطور که آمریکا در اثر انفجار هواپیمای خود بر فرار لاکربی خواستار غرامت شد، ما به عنوان مردم و سیاستمداران سودانی از (عربستان و امارات) می خواهیم که غرامت نظامیان ما را بپردازند. ما خواستار (پرداخت هزینه) خسارت های سیاسی و دیپلماتیک و خسارت های مالی هستیم که این قراردادهای شتاب زده و نامتناسب با عربستان و امارات به بار آورده است.