تولید پلاستیک از مگس های مرده! - بانیما

به گزارش ایسنا و به نقل از گاردین، پژوهشگران می گویند مگس های مرده را می توان به پلاستیک زیست تخریب پذیر تبدیل کرد. این یافته ها می توانند سودمند باشند، زیرا یافتن منبع پلیمر های زیست تخریب پذیر که کاربرد های دیگری ندارند، سخت است.

کارن وولی (Karen Wooley) پژوهشگر دانشگاه تگزاس ای اند ام (Texas A&M) و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: گروه من برای 20 سال به توسعه روش هایی برای تبدیل کردن محصولات طبیعی -مانند گلوکز به دست آمده از نیشکر یا درختان- به پلیمر های تجزیه پذیر و قابل هضم مشغول بوده اند که در محیط زیست باقی نمی مانند، اما این محصولات طبیعی از منابعی برداشت می شوند که برای غذا، سوخت، ساخت وساز و حمل ونقل نیز به کار می روند.

یکی از همکاران وولی پیشنهاد کرد که شاید بتوان از مواد زائد به جای مانده از پرورش مگس سیاه سرباز استفاده کرد. لارو مگس ها حاوی پروتئین و سایر ترکیبات مغذی هستند و به همین دلیل، برای تغذیه حیوانات و تجزیه زباله ها پرورش داده می شوند. بنابراین، می توان آن ها را برای این کار نیز پرورش داد. مگس های بالغ کمتر سودمند هستند و پس از عمر کوتاه خود دور انداخته می شوند. گروه وولی تلاش کرده اند از این لاشه ها برای تولید مواد سودمند از یک محصول ضایعاتی استفاده کنند.

پژوهشگران دریافتند کیتین که یک پلیمر بر پایه قند است، مولفه اصلی مگس ها به شمار می رود و پوسته یا اسکلت بیرونی حشرات و سخت پوستان را تقویت می کند. پوست میگو و خرچنگ در حال حاضر برای استخراج کیتین استفاده می شوند. پژوهشگران گفتند به نظر می رسد که پودر کیتین به دست آمده از مگس، خالص تر از کیتین به دست آمده از سخت پوستان باشد و شاید دریافت کیتین از مگس ها بتواند از نگرانی در مورد برخی آلرژی ها نسبت به غذا های دریایی جلوگیری کند.

این گروه پژوهشی، هیدروژلی را از بقایای مگس ساختند که می تواند آب را تا 47 برابر وزن خود و تنها در یک دقیقه جذب کند. این محصول را می توان در خاک زمین های زراعی برای جذب آب سیل و رهاسازی تدریجی رطوبت در طول خشکسالی استفاده کرد. وولی گفت: ما در تگزاس دائما در شرایط سیل یا خشکسالی هستیم. بنابراین، من سعی کرده ام به این فکر کنم که چگونه می توانیم یک هیدروژل فوق العاده جاذب بسازیم که بتواند این مشکل را برطرف کند.

دانشمندان امیدوارند به زودی بتوانند پلاستیک های زیستی مانند پلی کربنات ها یا پلی اورتان ها را که به طور سنتی از مواد پتروشیمی ساخته می شوند، از مگس ها بسازند، زیرا این پلاستیک ها به برطرف کردن مشکل آلودگی پلاستیکی کمک نمی کنند.

وولی افزود: ما دوست داریم حشرات در نهایت پلاستیک زباله را به عنوان منبع غذایی خود بخورند و سپس دوباره آن ها را برداشت کنیم و از اجزای آن ها پلاستیک های نو بسازیم. بدین ترتیب، حشرات نه تنها منشا پلاستیک خواهند بود، بلکه پلاستیک های دورریخته شده را نیز مصرف خواهند کرد.

این پژوهش، در نشست انجمن شیمی آمریکا (ACS) ارائه شد.