گزیده ای از بهترین اشعار درباره ایران - بانیما

خبرنگاران | سرویس سرگرمی - ایران کشوری لبریز از مفاخری در تمام شاخه های هنر و به خصوص ادبیات و شعر است. این هنرمندان با همه احساس وطن دوستی و میهن پرستی تلاش نموده اند بهترین آثار خود را برای مام میهن یعنی ایران خلق کنند. نمونه هایی از اشعار سروده شده در ستایش ایران، ایران ای سرای امید و ایران ای مرز پرگهر هستند. مجموعه ای از دیگر اشعار زیبای سروده شده برای ایران را در ادامه این متن بخوانید.

متن و شعر مورد نظر خود را درباره ایران در لینکهای زیر انتخاب کنید و سریع تر به آن دسترسی یابید.

شعر فردوسی درباره وطن	شعر شاعران معاصر درباره ایران
متن ادبی زیبا درباره ایران	شعر ایران وطنم محمد محتشمی
متن آهنگ ایران جوان سالار عقیلی	متن شعر وطنم ایران فرشاد جمالی
وطن یعنی ایران علیرضا عصار	شعر ایران خاک دلیران
تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم مهدی اخوان ثالث	شعر درباره وطن از حافظ
شعر درباره ایران از سعدی	متن کوتاه در مورد ایران

شعر فردوسی درباره وطن

ندانی که ایران نشست منست

دنیا سر به سر زیر دست ِ منست

هنر نزد ایرانیان است و بس

ندادند شیر ژیان را بکس

همه یکدلانند یزدان شناس

به نیکی ندارند از بد هراس

چنین گفت موبد که مرد بنام

به از زنده دشمن بر او شاد کام

اگر کُشت خواهد تو را روزگار

چه نیکو تر از مرگ در کار زار

همه روی یکسر بجنگ آوریم

دنیا بر بد اندیش تنگ آوریم

چو ایران نباشد تن من مباد

بدین بوم و بر زنده یک تن مباد

اگر سر به سر تن به کشتن دهیم

از آن به که کشور به دشمن دهیم

دریغ است ایران که ویران شود

کنام پلنگان و شیران شود

شعر شاعران معاصر درباره ایران

ایران...

فدای اشک و خنده تو

دل پر و تپنده تو

فدای حسرت و امیدت

رهایی رمنده تو

اگر دل تو را شکستند

تو را به بند کینه بستند

چه عاشقان بی نشانی

که پای درد تو نشستند

کلام شد گلوله باران

به خون کشیده شد خیابان

ولی کلام آخر این شد

که جان من فدای ایران

تو ماندی و زمانه نو شد

خیال عاشقانه نو شد

هزار دل شکست و اخر

هزارو یک بهانه نو شد

به خاک خسته تو سوگند

به بغض خفته دماوند

که شوق زنده ماندن من

به شادی تو خورده پیوند

افشین یداللهی

***

متن ادبی زیبا درباره ایران

ای سلامم، ای سرودم

ای نگهبان وجودم

ای غمم تو، شادی ام تو

مایه آزادی ام تو

ای وطن!

ای دلیل زنده بودن

ای سرودی صادقانه

ای دلیل زنده ماندن

جانپناهی جاودانه

ای وطن!

همچو رویش در بهاران

همچو جان در هر بدن

مثل بوی عطر گلها

مثل سبزی چمن

ای وطن!

مثل راز شعر حافظ

مثل آواز قناری

همچو یاد خوش ترین ها

همچو باران بهاری

ای وطن!

مثل غم در مرگ مادر

مثل کوهٍ غُصه هایی

مثل سربازان عاشق

قهرمان قصه هایی

ای وطن!

همچو آواز بلندی

از بلندیهای پاک

باغروری، با گذشتی

با وفایی همچو خاک

ای وطن!

نادر ابراهیمی

***

وطنم، وطنم، وطنم

بشنو ز دلم سخنم

اگر از بر جان گذرم

نرود وطن از نظرم

تو چو پرتو جان منی

تو سرای امان منی

به خدا ز تو دل نکنم

وطنم وطنم وطنم

برای آزادی تو، آبادی تو سر می سپارم

امید بهروزی تو، پیروزی تو، در سینه دارم

سرباز رزم آفرینم، در سنگر حق، مرد پیکارم

چو باشد هوای حق در سرم

به محراب خون نماز آورم

که در خون شوم شناور

قسم بر شهید هم سنگرم

نپویم بجز ره رهبرم

نجویم طریق دیگر

وطنم، وطنم، وطنم

بشنو ز دلم سخنم

اگر از بر جان گذرم

نرود وطن از نظرم

حمید سبزواری

شعر ایران وطنم محمد محتشمی

وقتی که نسیم موج می اندازد در پرچم تو دلم می لرزد

مانند قدیم با شادی تو، با هر غم تو دلم می لرزد

ای رویش سبز، ای صبح سپید ای لاله سرخ تو ایمانم

عشق کهنم، زیبا وطنم شور سخنم، تو را می خوانم

عالم می داند آری تار و پود این پرچم

از خون رگ عشاق است

می بوسد این بیرق را

هرکس هرجای دنیا

نام خدا را مشتاق است

دل می بازم سر می بازم پای این پرچم

فرداها را من می سازم پای این پرچم

مظلوم سرفراز همیشه بر اوج قله هایی

دائم در اهتزاز زیبایی و زیبایی و زیبایی

شاعر: محمد مهدی سیار

متن آهنگ ایران جوان سالار عقیلی

نام جاوید وطن

صبح امید وطن

جلوه کن در آسمان

همچو مهر جاودان

وطن ای هستی من

شور و سرمستی من

جلوه کن در آسمان

همچو مهر جاودان

بشنو سوز سخنم

که هم آواز تو منم

همه جان و تنم

وطنم وطنم وطنم وطنم

بشنو سوز سخنم

که نواگر این چمنم

همه جان و تنم

وطنم وطنم وطنم وطنم

همه با یک نام و نشان

به تفاوت هر رنگ و زبان

همه شاد و خوش و نغمه زنان

ز صلابت ایران جوان

به اصالت ایران کهن

ز صلابت ایران جوان

بیژن ترقی

***

متن شعر وطنم ایران فرشاد جمالی

وطنم، تنم چه باشد که بگویم تنی تو

که تو جانی و سراپا همه جان روشنی تو

وطنم تو بوی باران

به شب خبرنگاران باران

که خوشی و خوش ترینی به مذاق می گساران

وطنم، وطنم ایران

همه جانی به تنم

وطنم ایران

من اگر سروده باشم، وطنم تو شعر نابی

من اگر خبرنگاران باشم، وطنم تو آفتابی

وطنم، وطنم ایران

همه جانی به تنم، وطنم ایران

وطنم که شعر حافظ شده وصله تن تو

که شکفته شعر سعدی به بهار دامن تو

وطن یعنی ایران علیرضا عصار

وطن یعنی همه آب و همه خاک

وطن یعنی همه عشق و همه پاک

به گاه شیر خواری گاهواره

به دور درد پیری عین چاره

وطن یعنی پدر مادر نیاکان

به خون و خاک بستن عهد و پیمان

وطن یعنی هویت اصل ریشه

سر آغاز و سر انجام و همیشه

ستیغ و صخره و دریا و هامون

ارس زاینده رود اروند کارون

وطن یعنی سرای ترک تا پارس

وطن یعنی خلیج تا ابد فارس

وطن یعنی دو دست از جان کشیدن

به تنگستان و دشتستان رسیدن

زمین شستن ز استبداد و از کین

به خون گرم در گرمابه فین

وطن یعنی اذان عشق گفتن

وطن یعنی غبار از عشق رفتن

وطن یعنی هدف یعنی شهامت

وطن یعنی شرف یعنی شهادت

وطن یعنی گذشته حال فردا

تمام سهم یک ملت ز دنیا

وطن یعنی چه آباد و چه ویران

وطن یعنی همین جا یعنی ایران

وطن یعنی رهایی ز آتش و خون

خروش کاوه و خشم فریدون

وطن یعنی زبان حال سیمرغ

حدیث جان زال و بال سیمرغ

سپاه جان به خوزستان کشیدن

شهادت را به جان ارزان خریدن

نماز خون به خونین شهر خواندن

مهاجم را ز خرمشهر راندن

وطن یعنی اذان عشق گفتن

وطن یعنی غبار از عشق رفتن

وطن یعنی هدف یعنی شهامت

وطن یعنی شرف یعنی شهادت

وطن یعنی گذشته حال فردا

تمام سهم یک ملت ز دنیا

وطن یعنی چه آباد و چه ویران

وطن یعنی همین جا یعنی ایران

شعر ایران خاک دلیران

ای خطه ایران مهین، ای وطنم

ای گشته به مهر تو عجین جان و تن من

آبی قلب تو خلیج فارس و هرمز

سینه به سینه ات سلسله کوه البرز

وسعت نام تو، وسعت نام خورشید

جلوه خاک تو، قرمز و سبز و سپید

این نه منم من، نه من منم من

ذره خاک وطنم من

ایران خاک دلیران، ایران غرش شیران

ایران همیشه جاویدان

شبنمی از جنگل شمال، ایرانی

دیده به دریایی از کمال، ایرانی

محو جمیلی از آن جمال، ایرانی

ایرانی پهلوان، ایرانی مهربان، ایران وطن من

ایرانی قهرمان، ایرانی پهلوان

از ارس تا خلیج وطن من

خون سیاوش، کمان آرش

مهد شهیدان، غرور آتش

خانه ایمان به لطف یزدان

ایران خاک دلیران، ایران غرش شیران

ایران همیشه جاویدان

رستم و سهراب قصه ها، ایرانی

شیرین و فرهاد عاشقا، ایرانی

اهل وفا صلح و صفا، ایرانی

ایرانی مهربان، ایرانی قهرمان

ایران، وطن من

این نه منم من، نه من منم من

ذره خاک وطنم من

ایران خاک دلیران، ایران غرش شیران

ایران همیشه جاویدان

تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم مهدی اخوان ثالث

ز پوچ دنیا هیچ اگر دوست دارم

تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم

تو را ای کهن پیر جاوید برنا

تو را دوست دارم، اگر دوست دارم

تو را ای گرانمایه، دیرینه ایران

تو را ای گرامی گهر دوست دارم

تو را ای کهن زاد بوم بزرگان

بزرگ آفرین نامور دوست دارم

هنروار اندیشه ات رخشد و من

هم اندیشه ات، هم هنر دوست دارم

اگر قول افسانه، یا متن تاریخ

وگر نقد و نقل سیر دوست دارم

اگر خامه تیشه ست و خط نقر در سنگ

بر اوراق کوه و کمر دوست دارم

وگر ضبط دفتر ز مشکین مرکب

نئین خامه، یا کلک پر دوست دارم

گمان های تو چون یقین می ستایم

عیان های تو چون خبر دوست دارم

به جان، پاک پیغمبر باستانت

که پیری ست روشن نگر دوست دارم

سه نیکش بهین رهنمای دنیا است

مفیدی چنین مختصر دوست دارم

ابرمرد ایرانیی راهبر بود

من ایرانی راهبر دوست دارم

نه کشت و نه دستور کشتن به کس داد

ازینروش هم معتبر دوست دارم

من آن راستین پیر را گر چه رفته است

از افسانه آن سوی تر دوست دارم

هم آن پور بیداردل بامدادت

نشابوری هورفر دوست دارم

فری مزدک آن هوش جاوید اعصار

که ش از هر نگاه و نظر دوست دارم

دلیرانه جان باخت در جنگ بیداد

من آن شیردل دادگر دوست دارم

دنیاگیر و داد آفرین فکرتی داشت

فزونترش زین رهگذر دوست دارم

ستایش کنان مانی ارجمندت

چو نقاش و پیغامور دوست دارم

هم آن نقش پرداز ارواح برتر

هم ارژنگ آن نقشگر دوست دارم

همه کشتزارانت، از دیم و فاراب

همه دشت و در، جوی و جر دوست دارم

کویرت چو دریا و کوهت چو جنگل

همه بوم و بر، خشک و تر دوست دارم

شهیدان جانباز و فرزانه ات را

که بودند فخر بشر دوست دارم

به لطف نسیم سحر روحشان را

چنان چون ز آهن جگر دوست دارم

هم افکار پرشورشان را که اعصار

از آن گشته زیر و زبر دوست دارم

هم آثارشان را، چه پند و چه پیغام

و گر چند سطری خبر دوست دارم

من آن جاودان یاد مردان که بودند

به هر قرن چندین نفر دوست دارم

همه شاعران تو وآثارشان را

به پاکی نسیم سحر دوست دارم

ز فردوسی، آن کاخ افسانه کافراخت

در آفاق فخر و ظفر دوست دارم

ز خیام، خشم و خروشی که جاوید

کند در دل و جان اثر دوست دارم

ز عطار، آن سوز و سودای پر درد

که انگیزد از جان شرر دوست دارم

وز آن شیفته شمس، شور و شراری

که جان را کند شعله ور دوست دارم

ز سعدی و از حافظ و از نظامی

همه شور و شعر و سمر دوست دارم

خوشا رشت و گرگان و مازندرانت

که شان همچو بحر خزر دوست دارم

خوشا حوزه شرب کارون و اهواز

که شیرین ترینش از شکر دوست دارم

فری آذرآبادگان بزرگت

من آن پیشگام خطر دوست دارم

صفاهان نصف دنیا تو را من

فزونتر ز نصف دگر دوست دارم

خوشا خطه نُخبه زای خراسان

ز جان و دل آن پهنه ور دوست دارم

زهی شهر شیراز جنت طرازت

من آن مهد ذوق و هنر دوست دارم

بر و بوم کُرد و بلوچ تو را چون

درخت نجابت ثمر دوست دارم

خوشا طرف کرمان و مرز جنوبت

که شان خشک و تر، بحر و بر دوست دارم

من افغان همریشه مان را که باغی ست

به چنگ بتر از تتر دوست دارم

کهن سُغد و خوارزم را با کویرش

که شان باخت دوده قجر دوست دارم

عراق و خلیج تو را چون ورازورد

که دیوار چین راست در، دوست دارم

هم ارّان و قفقاز دیرینه مان را

چو پوری سرای پدر دوست دارم

چو دیروز افسانه، فردای رویات

به جان این یک و آن دگر دوست دارم

هم افسانه ات را، که خوشتر ز طفلان

برویاندم بال و پر، دوست دارم

هم آفاق رویایی ات را که جاوید

در آفاق رویا سفر دوست دارم

چو رویا و افسانه، دیروز و فردات

به جای خود این هر دو سر دوست دارم

تو در اوج بودی، به معنا و صورت

من آن اوج قدر و خطر دوست دارم

دگر باره برشو به اوج معانی

که ت این تازه رنگ و صور دوست دارم

نه شرقی، نه غربی، نه تازی شدن را

برای تو، ای بوم و بر دوست دارم

دنیا تا دنیا است، پیروز باشی

برومند و بیدار و بهروز باشی

شعر درباره وطن از حافظ

من کز وطن سفر نگزیدم به عمر خویش

در عشق دیدن تو هواخواه غربتم

***

هوای کوی تو از سر نمی رود آری

غریب را دل سرگشته با وطن باشد

شعر درباره ایران از سعدی

دلم از صحبت شیراز به کلی بگرفت

وقت آن است که پرسی خبر از بغدادم

هیچ شک نیست که فریاد من آنجا برسد

عجب ار صاحب دیوان نرسد فریادم

سعدیا حب وطن گر چه حدیثیست صحیح

نتوان مُرد به سختی که من این جا زادم

***

خوشا تفرج نوروز خاصه در شیراز

که برکند دل مرد مسافر از وطنش

***

متن کوتاه در مورد ایران

وطن تنها میراثی است که هرگز نمی توان آن را خرج کرد، هدیه داد و یا فروخت.

***

مهم است که به وجود کشورمان افتخار کنیم

ولی مهمتر از آن این است که

کاری کنیم کشورمان به وجودمان افتخار کند

***

بزرگی و عظمت یک مملکت منوط به وسعت خاک آن نیست

بلکه مربوط به اخلاق و روحیات اهالی آن است.

کلام آخر

امیدواریم از مطالعه اشعار بالا لذت برده باشید. به نظر شما کدام شعر در مورد ایران زیباتر بود؟ نظرات خود را با ما و سایر همراهان مجله خبرنگاران به اشتراک بگذارید.

منبع: setare.com