دستیابی به صلح در افغانستان در گرو همکاری جدی پاکستان - بانیما

به گفته، این افراد تا زمانی که اسلام آباد به ناراضیان و مخالفان دولت افغانستان پناه می دهد و بدون همکاری جدی و صادقانه این کشور دستیابی به صلح در افغانستان سرابی بیش نیست .

ایفای نقش پاکستان درتحولات داخلی افغانستان در زمان جنگ مردم این کشور علیه تجاوز اتحاد جماهیرشوروی سابق بصورت جدی شروع شد و پاکستان بعنوان رابط کشورهای عربی و غرب بین دو طرف نقش بازی می کرد.

پول و سلاح های که از کشورهای عربی و غرب به پاکستان برای یاری به مجاهدین افغانستان ارسال می شد باعث شد تا پاکستان با دست باز و به میل خود آنرا به گروه های جهادی تقسیم کند و این فرایند باعث نفود پاکستان در بین مجاهدین شد.

پس از آن این فرایند ادامه یافت و با شکست طالبان در سال 2001 و حضور دوباره این گروه به میدان جنگ ،مقامات افغان همیشه از مداخله، حمایت، تجهیز و پایگاه های طالبان در خاک پاکستان سخن می گویند.

دولت های افغانستان در دو دهه گذشته در عین حال کوشش های فراوان برای جلب همکاری پاکستان انجام داد و سفرهای مقامات بلند پایه دو کشور برای اعتماد سازی انجام داده اند اما هیچگاه این سفرها و کوشش ها به نتیجه مطلوب نرسیده است.

دولت پاکستان همیشه با نگرانی از نزدیکی رابطه هند و افغانستان می گوید هند همیشه از خاک افغانستان علیه این کشور فعالیت های مشکوک جاسوسی انجام می دهد.

عبدالطیف پدرام رئیس حزب کنگره ملی افغانستان به نقش هند در شمال افغانستان اشاره می نماید و از طرح های جاه طلبانه این کشور به منظور مقابله با طرح یک جاده یک و کمربند چین سخن می گوید. وی همچنین صلح را فرایند پیچیده ارزیابی کرد و معتقد است بدون همکاری کشورهای منطقه بویژه پاکستان دستیابی به صلح غیر ممکن است.

پدرام می افزاید هند بر این باور است که اگر طرح یک جاده و یک کمربند چین با همکاری نزدیک پاکستان و وصل شدن دو کشور در منطقه کشمیر تحقق پیدا کند، ضربه جبران ناپذیر بر هند خواهد بود.

به باور وی ،هند کوشش می نماید که با نفوذ در شمال افغانستان جلوی وصل شدن پاکستان به کشورهای آسیای میانه را نیز بگیرد و به همین دلیل پاکستان با آگاهی از این طرح در کوشش مقابله با آن می باشد.

احمدولی مسعود رئیس بنیاد احمدشاه مسعود در سخنانی در نشست نقش پاکستان در فرایند صلح افغانستان گفت تا زمانیکه استراتژی پاکستان در برابر افغانستان تغییر نکند، ما شاهد صلح در کشور خود نخواهیم بود.

وی اضافه کرد:باوجود پیوندهای همسایگی، دینی، فرهنگی، مالی و امنیتی، متأسفانه روابط سیاسی دوکشور از همان شروع تشکیل پاکستان، ناهمگرایانه و بی ثبات کننده بوده است.

به گفته مسعود، روابط پاکستان و افغانستان در هردو بعد با تعارض منافع همراه است و سیاست خارجی معطوف به دیورند، تروریسم، کریدور مالی، منافع استراتیژیک و بسیاری از مؤلفه های روابط خارجی دو کشور همچنان تعریف نشده باقی است که باعث تداوم بی اعتمادی ها شده است.

مسعود خاطر نشان کرد که پاکستان همیشه از خلاء قدرت در منطقه توانسته است در راستای سیاست های کلان جامعهٔ جهانی و منافع ملی خود بعنوان بازیگر مهم و استراتژیک عمل کند و اما این سیاست باعث شده که منافع ملی افغانستان قربانی گردد.

وی نقش پاکستان در دستیابی به صلح افغانستان را زیاد دانست و اضافه کرد باید برای ایجاد صلح همه منافع دو کشور را در مذاکرات مورد بحث و گفتگو قرار داد.

در چنین وضعیتی دولت و ملت افغانستان معتقدند که بدون همکاری صادقانه پاکستان تأمین صلح در افغانستان غیر ممکن است زیرا تا زمانی که پاکستان برای نارضیان سیاسی و گروه های تندرو در پاکستان به عنوان پناهگاه محسوب می گردد ،فرایند صلح به جایی نمی رسد. ، ایرنا