آن چه باید در سفر 12 روزه تبت بدانیم - بانیما

آن چه باید از سفر 12 روزه تبت بدانیم

• روز اول: از نپال به تبت می رسیم!
• روز دوم: فرصت سرگرمی در کاتماندو را داریم
• روز سوم: با هواپیما نوک توچال فرود بیایید
• روز چهارم: خیابان سمبلیک تبتی ها این جاست
• روز پنجم: جای خالی دالای لاما!
• روز ششم: شیگاتسه و گیانتسی
• روز هفتم: پانچن لامایی که دزدیده شد
• روز هشتم: پیش به سوی تینگری
• روز نهم: وقت دیدنی اورست است!
• روز دهم: ارتفاع کاهش می یابد
• روز یازدهم: فرصت خرید از بازارهای کاتماندو را از دست ندهید
• روز دوازدهم: خداحافظ تبت

روز اول: از نپال به تبت می رسیم!

برای رسیدن به تبت چند راه وجود دارد. یکی از آن ها رفتن به کاتماندو است و سپس پرواز از کاتماندو به لهاسا. وقتی به کاتماندو رسیدیم بهتر است کمی استراحت کنید و وقت خود را به گشت زنی در کاتماندو بگذرانید. کاتماندو شهر برندهای معروف ورزشی است. مغازه های بسیار خوبی را برای خریدِ وسایل کوهنوردی پیدا خواهید کرد. از لیدرتان هم می توانید یاری بگیرید. لذت امتحان کردن غذاهای نپالی را در کاتماندو از دست ندهید. اینجا مسئله ای از نظر پیدا کردن رستوران خوب ندارید. البته غذاهای نپالی همراه با ادویه فراوان پخته می شوند و تند هستند؛ برای ازبین بردن تندی غذا ماست بخورید.

غذای نپالی یادتان نرود!

روز دوم: فرصت سرگرمی در کاتماندو را داریم

روز دوم وقت آزاد برای گشت و گذار در کاتماندو خواهید داشت. از هواپیماسواری گرفته تا ماساژ، سرگرمیاتی هستند که روز دوم می توانید برای شان برنامه ریزی کنید. قیمت هواپیماهای دو نفره 200 دلار است. با این هواپیماها پرواز کنید و از گشت اطراف هیمالیا لذت ببرید.

بسیاری از گردشگرانی که به کاتماندو سفر نموده اند معتقدند دیدن معبد Swayambhunat یا همان معبد میمون ها را نباید از دست داد. این معبد در فهرست میراث فرهنگی یونسکو ثبت شده. جالب است بدانید که فضای داخلی و اطراف این معبد پر است از میمون هایی که آزادانه در حال گشت و گذار هستند. در همین محوطه معبد میمون ها قرار گرفته که در آن ترکیبی از نمادهای بودایی و هندی را می یابید. با وجود زلزله سال 2015 که بخش های بسیاری از این معابد را ویران کرد اما همچنان معبد میمون ها جالب و دیدنی ست.

اطراف این معبد پر است از میمون ها که آزادانه در حال گشت و گذار هستند.

روز سوم: با هواپیما نوک توچال فرود بیایید

بهتر است دوش نگیرید! وسایل گرمایشی در هتل های لهاسا چندان قابل اعتماد نیستند و از آن جایی که هوا نسبتا سرد است، ممکن است سرما بخورید. بعضی هم معتقدند دوش گرفتن در تبت به خاطر ارتفاع زیاد این کشور، بدن شما را دچار اختلال می نماید.بالاخره به لهاسا می رسیم. با یک پرواز از کاتماندو در لهاسا فرود می آییم. فرود آمدن هواپیما در لهاسا درست مثل این است که نوک قله توچال فرود بیایید! ارتفاع سرزمین تبت زیاد است و روزهای اول دچار ارتفاع زدگی خواهیدشد. اغلب مسافران دچار خواب آلودگی می شوند، یکی دو روز اول ممکن است بالا رفتن چند پله کوتاه هم برای تان سخت باشد اما کم کم عادت می کنید. در مغازه های لهاسا کپسول اکسیژن هست که به مسافران خیلی یاری می نماید. خستگی و خواب آلودگی در هنگام ورود به لهاسا به قدری است که برای روز اول نمی توان برنامه سنگینی تدارک دید. به هتل بروید و خستگی از تن به در کنید.

هتل های تبت چندان مجهز نیستند اما امکانات لازم برای استراحت کفایت می نماید. توصیه می کنیم تا زمانی که در تبت هستید روزی 6 لیتر آب بنوشید. نوشیدن آب به کاهش علایم ارتفاع زدگی یاری می نماید. وقتی از ارتفاع 4000 متری از سطح دریا عبور کنیم، اکسیژن هوا بیست تا سی درصد کم می گردد و این علائم طبیعی است. اگر از نظر جسمانی مسئله ای مانند ناراحتی قلبی،کم خونی شدید یا دیابت ندارید احتمالا بعد از یکی دو روز بدن تان به شرایط عادت می نماید. ارتفاع لهاسا بیش از 3600 متر است. بدانید که لهاسا یک منطقه خودمختار است و تاثیر چینی ها روی آن ها بسیار بوده. آثار تجاری شدن لهاسا در بعضی خیابان های لهاسا کاملا به چشم می خورد.

لهاسا بسیار شبیه به شهرهای در حال پیشرفت چین است.

روز چهارم: خیابان سمبلیک تبتی ها این جاست

صبح که از خواب بیدار شدید به سراغ دیدنی شهر می رویم. برترین برنامه رفتن به دیدنی معبد جوخانگ است. معبد جوخانگ یکی از مقدس ترین معابد تبت است. این معبد در میان دوازده معبد دیگر قرار گرفته. از میان این دوازده معبد، چهارتای آن ها در مرکز شهر هستند، چهارتا در مرز با چین و بقیه بین این ها قرار گرفته اند. 9 قرن طول کشید تا معبد جوخانگ به آن شکلی که امروز می بینید، در آید. تبتی ها معتقدند اولین پادشاه این کشور سانگسن گامپو(Songtsen Gampo) پیش از آن که دستور ساخت این معبد را بدهد، کلاهش را از سر برمی دارد و به میان رودخانه می اندازد. از میان آب های رودخانه گنبد جوخانگگ نمایان می گردد و پادشاه دستور ساخت معبد در میان رودخانه را می دهد. داستان های دیگر تبتی هم می گویند که دو تا از زنان پادشاه گامپو محل ساخت این معبد را معین نموده اند. یکی از زنان پادشاه به نام وِنچانگ، در چین به جهان آمد و بعدِ شکست پدرش از گامپو به عقد وی در می آید. او مجسمه ای ازز شاکیامونی بودا را به عنوان هدیه به پادشاه پیشکش کرد که هم اکنون در معبد جوخانگ است. امروزه هزاران زائر برای عبادت به جوخانگ می آیند.

نمای داخلی معبد جوخانگ که رنگ آمیزی شادی دارد.

این معبد تا به حال چندین بار بازسازی شده و نسبت به معبد اولیه بزرگتر شده. دالای لامای پنجم یکی از کسانی بود که دستور توسعه معبد را در قرن هفدهم داد. در این معبد مجسمه ای را خواهید دید که برای تبتی ها بسیار مقدس است. در زمان جنگ جهانی دوم مجسمه جووو (Jowo) بودا پنهان شد تا به دست دشمنان نیفتد. تبتی ها همواره دعا می نمایند تا روزی بتوانند جووو را از نزدیک زیارت نمایند. اعتقاد بودایی ها بر این است که این مجسمه انرژی خاصی به آن ها می دهد و این انرژی در هنگام مرگ به یاری شان می آید.

بیرون معبد از رنگ های اصیلی که مخصوص معابد تبتی است استفاه شده، رنگ هایی مثل زرد و قرمز. وارد معبد که می شوید یک سالن بزرگ را خواهید دید که مجسمه بودا در آن جلب توجه می نماید. بیشتر راهب ها در مقابل این مجسمه دعا و مناجات می خوانند. از داخل معبد نمی توانید عکاسی کنید. مجسمه جووو را هم از پشت میله ها می توانید ببینید. داخل معبد با نور کمی روشن شده و فضا تاریک و روشن است. داخل معابد نوعی احساس جادویی به شما دست خواهد داد که حال و هوای این معابد در به وجود آمدن این احساسات بی تاثیر نیست. پس از بازدید از داخل جوخانگ، روی بام معبد می رویم. از آن جا به خوبی می توانید قصر پوتالا را ببینید. پوتالا پالاس تنها 22کیلومتر با جوخانگ فاصله دارد و در قسمت شرقی معبد قرار گرفته است.

برویم سراغ اطراف معبد جوخانگ. کافی است اطراف معبد چرخی بزنید و تبتی ها را ببینید که در هر گوشه ای دست به دعا برداشته اند. از آن ها تقلید کنید تا حال و هوای شان را بهتر درک کنید. دور و بر معبد پر است از چرخ های مقدس. استوانه های چرخانی که به رنگ طلایی هستند و زائران مدام به دور آن ها می چرخند و دعا می نمایند. شما هم امتحان کنید. تبتی ها معتقدند حیات در چرخش است و فلسفه این چرخ ها همین است. در مقابل معبد جوخانگ، محوطه ای برای کسانی که عبادت می نمایند، وجود دارد. می توانید گوشه ای دنج برای خود بیابید و به دیدنی دعا کردن تبتی ها بنشینید. بعضی از عبادت نمایندگان به قدری سجده می نمایند که دستان و پاهای شان آسیب می بیند. بعضی نیز از یک زیر انداز برای سجده کردن استفاده می نمایند.

همین که به تبتی های در حال عبادت لبخند بزنید، لبخندتان را پاسخ می دهند اما سعی نکنید خیلی به ایشان نزدیک شوید یا عکاسی کنید چون از طرف دولت چین و پلیس هایی که در خیابان ها هستند مورد بازپرسی قرار می گیرید. نکته مهمی است که بدانید، تبت فضای فوق العاده امنیتی دارد. دلیل این فضای بسته هم تسلط چینی ها بر این کشور است. به هر حال اگر دوست داشتید از مردم عکس بگیرید سعی کنید با علامت سر نظرشان را در خصوص عکاسی بپرسید، بیشترا به شما اجازه عکس برداری را می دهند اما فکر عکس دو نفره و صحبت با آن ها را از سر بیرون کنید.

خیلی افراد اطراف معبد جوخانگ به خاطر زیاد بودن دفعات سجده شان، از یک تشک استفاده می نمایند و گاهی زانوهای خود را می پوشانند تا آسیب نبیند.

بازدید از معبد جوخانگ که تمام شد به سراغ خیابان بارخور (Barkhor St.)می رویم. این خیابان دور تا دور معبد جوخانگ است و خیابان محبوب تبتی هاست. بارخور به عنوان سمبل لهاسا، یکی از مکان هاییست که حتما باید ببنید. این خیابان خیلی پهن نیست و اما گردشگران بسیاری ساعت ها وقت خود را در آن می گذرانند. مغازه های بسیاری اطراف خیابان است و دکه های دستفروشان هم در دور و اطراف این خیابان به چشم می خورد.

یادگاری های زیادی می توانید از بارخور خریداری کنید که تا همواره شما را به یاد تبت بیندازد.

یکی از آن ها لباس های محلی تبتی به نام چوبا است. استوانه های چرخان برای عبادت را نیز می توانید از همین خیابان خریداری کنید. حتما تانگکا هم خریداری کنید. تانگکا یک نقاشی سنتی در تبت است که در بیشتر صومعه ها و معابد به چشم می خورد. مغازه داران تبتی رسم جالبی دارند، آن ها به اولین مشتریان و آخرین خریداران قیمت های خیلی خوبی پیشنهاد می نمایند. این را هم بدانید که یک کالا در میان دست فروش های خیابان باخور، ممکن است با قیمت های مختلفی معامله گردد پس بهتر است قبل از خرید از چند تا مغازه بپرسید. در مجموع بارخور خیابانی است با حال و هوای مذهبی که در آن یک جهان نمادهای عجیب وو غریب از نقاط مختلف جهان مثل هند، نپال و خود تبت خواهیدیافت. به چشمان تان اعتماد کنید، هر آن چه می بینید واقعیت دارد. در سرانجام به شما توصیه می کنیم که تا دیروقت دراین خیابان نمانید، محتمل است راه تان را در شلوغی بارخور گم کنید.

یک سوغات خوب برای دوستان تان، این گردنبندهای تبتی است.

روز پنجم: جای خالی دالای لاما!

امروز به یکی از شگفتی های معماری در تبت سر می زنیم. وقتِ بازدید از پوتالا پالاس رسیده. این قصر همانند پرنده ای بر روی یک صخره قرار گرفته است. این صخره بلندترین نقطه لهاساست. برای قرن ها سقف طلایی رنگ این کاخ نمادی بود برای خوش آمدگویی به مسافران و نشانه ای برای سرانجام گرفتن سفرهای بسیار. برخلاف معبد جوخانگ که شلوغ است و عبادت نمایندگان دورتا دور آن مشغول راز و احتیاج هستند، کاخ پوتالا یک مکان خلوت است و جسمی بی روح از پوتالا به جای مانده است. شاید سکوت پوتالا شما را اندوهگین کند اما حقیقت این است که دیگر روحی در کالبد پوتالا نیست؛ اتاق دالای لاما همانطورر دست نخورده به جای مانده است، رنگ های داخل اتاق شاد و چشم نوازند. در میان این رنگ ها جای خالی دالای لاما واقعا به چشم می آید. امروزه این کاخ شکل موزه به خود گرفته است. امیدواریم از دیدنی پوتالا لذت ببرید.

رنگ های داخل اتاق شاد و چشم نوازند؛ در میان این رنگ ها جای خالی دالای لاما واقعا به چشم می آید.

از بودن در حیاط پوتالاپالاس لذت ببرید.

اگر بازدیدتان از پوتالا تمام شد و وقت داشتید، می توانید به معبد کوچک لوخانگ (Lukhang) سری بزنید. این معبد در جزیره ای کوچک در میان رودخانه ای پشت پوتالا قرار گرفته است. نقاشی های روی دیوار این معبد بسیار اسرارآمیز هستند. این نقاشی ها رموز تمرین ها و فعالیت های دالای لاماها را در زمان های مختلف فاش می نمایند. موقع دیدن به رنگ و طرح لباس ها دقت کنید. این نقاشی ها متعلق به قرن هجدهم هستند و طبقه های دوم و سوم معبد می توانید آنها را ببینید. احتمالا برای دیدنی این معبد بایستی با خود چراغ قوه ببرید چون داخل آن تاریک است و فاقد روشنایی. متاسفانه طبقه سوم از سال 20166 بسته شده اما هر زمان ممکن است این طبقه را نیز برای بازدید عموم باز نمایند.

معبد لوخانگ، کوچک اما با صفا و سرارآمیز است.

پس از بازدید از پوتالاپالاس، مقصد بعدی مان دیدنی صومعه سِرا (Sera Monastery) خواهد بود. در حومه شمالی شهر لهاسا و در پایین تپه های تاتیپو (Tatipu) یکی از سه صومعه بسیار زیبای شهر لهاسا را خواهیددید. این معبد متعلق به فرقه کلاه زردهای بودایی است. این صومعه باشکوه مساحتش حدود 114000 مترمربع است. جالب است بدانید که نوشته های این معبد را با پودر طلا نوشته اند. لباس هایی با پارچه های معطر و دیوارهایی نقاشی شده را می توانید در صومعه سرا بیابید. نام سه بخش اصلی این ساختمان سرای کوکن (Coqen)، ژاچانگ و کامچون است. سرای کوکن شامل 55 عبادت گاه کوچک است و در چهار طبقه بنا شده. ژاچانگ مانند دانشگاه یا کالج لاماها بوده است و کامچون خوابگاهی برای مانک ها و شاگردان بودایی به حساب می آمده. هر سال در 27 دسامبر فستیوالی در معبد سِرا برگزار می گردد و در این مرنام دالای لاما برای بودا دعا نموده و طلب قدرت و برکت برای سایرر بودایی ها می نماید. اگر تاریخ سفرتان با انجام این مرنام یکی بود حتما به دیدن بروید. احتمالا دو ساعتی را در معبد سرا خواهید بود و سپس می توانید به هتل بازگردید.

جالب است بدانید که نوشته های این معبد را با پودر طلا نوشته اند.

روز ششم: شیگاتسه و گیانتسی

گیانتسی(Gyantse) شهری است که در روز ششم سفرمان به آنجا می رویم. این شهر از نظر تاریخی و تجاری در زمان های قدیم و در فلات هیمالیا بسیار با اهمیت بوده. زمانی گیانتسی سومین شهر تبت به حساب می آمد اما اکنون این طور نیست. یکی از یدنی های گیانتسی، کوم بوم(Kumbum) است. این صومعه بسیار دیدنیی است. علی رغم کوچک بودن این شهر علاوه بر صومعه و معبد در گیانتسی، جاذبه های بسیار دیگری هم وجود دارد. رستوران ها و هتل های گیانتسی شرایط مطلوبی دارند و می توانید پس از گشت شهری خستگی تان را در هتل به در کنید یا در رستورانی تمیز و خوب یک غذای دلچسبب بخورید.

چشمان بودا در کومبوم در پی شما خواهدبود.

مجسمه ای که در کومبوم بسیار جلب توجه می نماید.

نکته جالب کوهنوردی در تبت این است که شما لازم نیست برای بالا رفتن از ارتفاعی معادل 3000، 4000 یا حتی 5000 متر و بیشتر از آن کوه پیمایی انجام دهید! به راحتی سوار ماشین شده و می توانید به وسیله یک جاده هموار با یک شیب ملایم به نوک قله برسید. گردنه های کامبا و کورا هم دقیقا جزو همین نقاط در تبت هستند. در کنار کوه کامبا می توانید از منظره زیبای دریاچه یامدراک (Yamdrok) لذت ببرید. در ارتفاع 48522 متری بنشینید و کوه پیمایی با ماشین را تجربه کنید!

در تبت می توانید در ارتفاع 4800 متری پاهایتان را روی هم بیندازید و به دیدنی دریاچه بنشینید.

به طرف شیگاتسه (Xigatse) حرکت می کنیم. شیگاتسه دومین شهر بزرگ منطقه خودمختار تبت است. ارتفاع این شهر 3800 متراست. شما هم چنان در نوک یک قله بلند قدم می زنید بدون این که شیب بلندی را احساس کنید. البته احتمال بروز علائم ناشی از ارتفاع زدگی مثل سرگیجه، تنگی نفس و... برایتان وجود دارد. بهتر است از کپسول اکسیژن استفاده نموده و به هدایت هایی لیدر خود خوب گوش کنید.

روز هفتم: پانچن لامایی که دزدیده شد

صبح در شیگاتسه و در ارتفاع 3800 متری از خواب بیدار خواهیم شد. صومعه تاشیل هونپو(Tashilhumpu Monastery) نام صومعه ای است که در روز هفتم به سراغ بازدید از آن خواهیم رفت. تاشیل هونپو یکی از معدود صومعه هایی است که در پی جنگ ، ناآرامی ها و انقلاب های فرهنگی در دوره های مختلفِ تاریخِ تبت، سالم مانده است. گشت و گذار در کوچه های اطراف صومعه و قدم زدن بر روی سنگفرش های دور معبد لذت بخش است. حدود 70هزار مترمربع مساحت این صومعه است که مساحت کمی نیست. این را بدانید که شما در حال دیدنی یکی از اصلی ترین مراکز مذهبی تبت در حال حاضر هستید. ازز همان لحظه ای که ورود به معبد با فضای بسیار خوبی روبه رو می شوید. ساختمان هایی با گنبدهای طلایی رنگ که خودشان به رنگ سرخ هستند بیش از هر چیز جلب توجه می نماید. یکی از مجسمه های بلند بودا در این صومعه قرار گرفته، این مجسمه برنزی حدود 22 متر ارتفاع دارد. در حین بازدید از طبقات مختلف عکس هایی از پانچن لاماهای نهم، دهم و یازدهم را خواهیددید. پانچن لاماها در فرآیند انتخاب دالای لاما نقش دارند. در واقع پانچن لاماها کاندیدی برای جایگزینی هر دالای لاما بعد از مرگش هستند. دولت چین، آخرین پانچن لاما را که به عنوان جایگزین دالای لامای چهاردهم انتخاب شده بود را می دزدد. این پانچن لاماا فقط 66 سال داشته زمانی که دزدیده می گردد و اکنون هیچ خبری از او و خانواده اش نیست. پس از بازدید از صومعه برای خرید به طرف بازار محلی شیگاتسه خواهیم رفت. دراینجا می توانید یادگاری و سوغات خریداری کنید.

روز هشتم: پیش به سوی تینگری

از شیگاتسه به طرف تینگری(Tingri)خواهیم رفت. اقامت مان در کنار منظره باشکوه اورست است. دیدنی طلوع و غروب خورشید در کنار اورست لحظاتی به یادماندنی خواهندبود. در این شهر اگر هوا مناسب و صاف باشد می توانید قله چو اویو، ششمین قله بلند جهان را هم ببینید. نام این قله به معنی الهه فیروزه است. در تینگری شرایط هتل ها چندان مطلوب نیست. کلا در تبت نباید توقع هتل هایی با امکانات فوق العاده مطلوب داشته باشید. بهتر است همچنان دوش نگیرید تا به خاطر شرایط آب و هوایی سرما نخورید. مردمان تبت هم خیلی کم از حمام استفاه می نمایند.

گردشگران تینگری را برای منظره زیبای قله هایش دوست دارند

امکانات در تینگری با دیگر شهرهای تبت مثل لهاسا و گیانتسی قابل مقایسه نیست. برای غذا بیشتر گوشتِ یاک وجوددارد. یاک نوعی گاو است که گوشت بسیار چربی دارد. اگر هوس چایی کردید می توانید چایی تبتی بخورید که رنگش سفید و طعمش خیلی با آن چه که از طعم چایی ایرانی در فکر دارید فرق دارد. چای های تبتی علاوه بر رنگ سفیدشان، شور و چرب هستند. اگر گمان می کنید خوردن غذاها و نوشیدنی های تبتی برایتان سخت است، حتما با خود چای کیسه ای و غذای کنسروی ببرید.

رستورانی در تینگری که امیدواریم سری به آن بزنید.

روز نهم: وقت دیدنی اورست است!

از تینگری به رونبوک (Ronbuk) خواهیم رفت. می توانید در مهمانخانه صومعه رونبوک بمانید. از رونبوک هم به طرف بیس کمپ اورست EBC حرکت می کنیم. اورست از دور مانند هرمی سپیدپوش خودنمایی می نماید و بلندترین قله ی هیمالیا است. در بیس کمپ اورست استراحت خواهیدکرد و در چند قدمی قله از دیدنی آن لذت خواهیدبرد.

بیس کمپ اورست که می توانید با اقامت در آن در چند قدمی اورست باشید.

روز دهم: ارتفاع کاهش می یابد

صبح روز دهم به طرف ژانگ مو حرکت خواهیم کرد. این شهر در فاصله ای حدود 800 کیلومتر از لهاسا قرار گرفته است و از جنوب با نپال مرز مشترک دارد. فقط کافیست از این جا 60 کیلومتر رانندگی کنید تا به کاتماندو در نپال برسید. به خاطر ارتفاع 2000 متری از سطح دریا و وجود آب وهوای نسبتا گرمسیری، گردشگران در این منطقه می توانند از وجود هوایی ملایم و مرطوب لذت ببرند. برخلاف آب وهوای دیگر منطقه ها تبت که سرد و خشک است، شرایط آب و هوایی ژانگ مو بسیار فرق دارد.

در ژانگ مو می توانید آثار توسعه تجاری و حرکت به سمت زندگی شهرنشینی و مدرنیته را ببینید.

در ژانگ مو می توانید آثار توسعه تجاری و حرکت به سمت زندگی شهرنشینی و مدرنیته را ببینید. این جا دفاتر بازرگانی، شرکت ها، مدارس، ساختمان های بلند و هتل های مختلف را خواهیدیافت. امکان تبدیل ارز هم در ژانگ مو دارید. بانک های چینی این کار را برایتان انجام خواهندداد. شرایط هتل های ژانگ مو هم طوریست که می توانید دوش بگیرید و بعد از یک سفر طولانی استراحت خوبی داشته باشید. در ژانگ مو هم فرصت دیدنی قله چواویو را دارید، بعلاوه به دیدنی منظره گردنه لولانگ می نشینیم. لولانگ جنگل های دیدنیی و دره ای دارد که به اژدهای پادشاه مشهور است. گردشگران معتقدند این جا را که ببینید دلتنگی خانه را فراموش می کنید. در تابستان کل منطقه از گل پوشیده می گردد.

هر مسافری که پایش به لولانگ می رسد، دلتنگی خانه را فراموش می نماید.

منظره قله چواویو در ژانگ مو را از دست ندهید.

روز یازدهم: فرصت خرید از بازارهای کاتماندو را از دست ندهید

پس از گذراندن یک روز در ژانگ مو و لذت بردن از دیدنی منظره ها این منطقه دیدنیی، وقت آن رسیده که به کاتماندو، مرکز نپال بازگردیم. به همانجایی برمی گردیم که سفرمان را شروع نموده بودیم. پس از رسیدن به کاتماندو به دیدنی مغازه هایی که برندهای معروف کوهنوردی را می فروشند، خواهیم رفت. شب هنگام در کاتماندو هستیم و در هتل اقامت داریم. خود را برای بازگشت به وطن آماده و وسایل تان را جمع و جور کنید. اگر می خواهید خرید کنید و سری به بازار بزنید، بازارهای کاتماندو آخرین فرصت برای شماست. در نهایت شب خوبی داشته باشید.

روز دوازدهم: خداحافظی

با کوله باری از خاطرات خوش از سفری باز می گردیم که کمتر کسی آن را تجربه نموده. تبت مانند هیچ جایی روی زمین نیست الا خودش. هنگام بازگشت وقتی خاطرات تان مثل خوردن گوشت یاک، دیدنی قله اورست از نزدیک ترین فاصله و شگفتی های عابدان صومعه جوخانگ را با دوستان تان در میان بگذارید، شگفت زده شان خواهید کرد چون کمتر کسی تبت را دیده و قادر به تصور آن است.

لطفا توجه کنید که این یک برنامه عمومی برای تور تبت است و محتمل است برنامه های آن با تور انتخابی شما متفاوت باشد. برای کسب اطلاعات دقیق سفر خود بخش برنامه سفر همان تور را مطالعه کنید.

تهیه و تدوین: تحریریه خبرنگاران

لطفا در نشر دانسته های خود کوشا باشید.

برداشت و استفاده غیرتجاری از مطالب این وب سایت، حتی بدون ذکر منبع آزاد است.