آموزش و پرورش بدآموزی دارد! - بانیما

این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفت وگو با خبرنگاران، در پی اتفاقی که برای رومینا، دختر 14ساله تالشی اتفاق افتاده است و کشته شدن او به دست پدرش، درباره پرداختن به مسائل نوجوانان و نقش ادبیات در جلوگیری از خشونت های خانگی اظهار کرد: این موضوع پیچیده تر از آن است که ادبیات بر آن تأثیری داشته باشد، بخصوص الان که میزان مطالعه در بین گروه های سنی مختلف به ویژه نوجوانان کمتر شده و به خاطر فضای نامناسب و آلوده مجازی ارتباطات نامعقولی بین بعضی از بچه ها شکل گرفته است و ماجرا را خیلی پیچیده تر می نماید. آموزش و پرورش و صدا و سیما نقش اصلی را در تربیت فرهنگی مختلف دارند، اما متأسفانه نسل جوان ما تربیت شان را از مطالب پراکنده فضای مجازی دارند؛ آن ها به جای این که به وسیله خانواده، مطالعه و آموزش و پرورش تربیت شوند از این فضا ارتزاق می نمایند و طبیعی است که تحت تأثیر این فضا هستند.

او سپس بیان نمود: پیش از آمدن اینترنت و فضای مجازی هم ادبیات نقش کمی در تربیت نسل ها داشت. بیشتر نوجوانان به کتاب های زرد بیشتر علاقه داشتند و آن ها را می خواندند. از زمانی که فضا مجازی آمد شرایط به مراتب بدتر شد و تیراژ کتاب پایین آمد.

اصلان پور با تأکید بر این که فرهنگسازی به وسیله آموزش و پرورش و صدا و سیما شکل نگرفته است، اظهار کرد: از طرف دیگر، پدر و مادرها هم در این فضا رشد نموده و اهل مطالعه هم نیستند، آموزش و پرورش هم چیزی به آن ها یاد نداده است. از سریال هایی که از تلویزیون یا شبکه خانگی پخش می گردد، چیزی فرانگرفته اند و خب چطور می توانند بچه تربیت نمایند؟ نسل الان ما نه خودش تربیت درستی شده و نه والدینش.

او در ادامه تأکید کرد: بزرگترین تأثیر را در تربیت نسل جوان آموزش و پرورش دارد، اما از لحاظ پرورش صفر است و چیزی به دانش آموزان یاد نمی دهد. در پی نقد آموزش و پرورش نیستم اما خیلی ها نقد دارند و می گویند فقط یک سری محفوظات را آموزش می دهد. همان طور که گفتم در زمینه پرورش نه تنها کار مثبت نمی نماید، کار منفی هم می نماید؛ مثلا اگر بچه ای که به شکل سنتی به مسائل دینی گرایش دارد در فضای آموزش و پرورش قرار می گیرد، این گرایشش به خاطر شیوه بد تربیتی که در آن جا وجود دارد، از بین می رود. فکر می کنم بیشترین تقصیر را در این حوزه آموزش و پرورش غلط ما دارد.

اصلان پور خاطرنشان: یک نویسنده و یا منتقد نمی تواند کاری بکند. منِ نویسنده فقط می توانم دیدگاه های خودم را بگویم، من نه صاحب نظرم و نه مسئولیتی دارم. مدت هاست که دیگر کتاب نمی نویسم. وقتی می بینم در اینستاگرام یک آدم بی سواد چند میلیون فالوئر دارد و یک عده نوجوان او را الگو قرار می دهند، با چه انگیزه ای بنویسم؟ کسانی که در این فضا هستند آموزش درستی دیده اند؟ به فرموده پیامبر (ص)، آموزش از کودکی آغاز می گردد و در بزرگسالی تأثیری بر فرد نمی تواند بگذارد. آن چه به بچه ها حتی قبل از مدرسه و در مهد کودک و به وسیله خانواده آموزش داده می گردد، تأثیر بیشتری بر فرد دارد. این موضوع قبل از این است که بحث ادبیات پیش بیاید. ادبیات زمانی پیش می آید که کودک می تواند بخواند، اما خیلی چیزها را قبلا یاد گرفته است، آن هم به وسیله پدر مادری که خودشان تربیت درستی ندیده اند.

او در انتها اظهار کرد: مدت هاست که احساس می کنم نوشتن کم فایده شده است و مردم گرایشی به مطالعه ندارند. آموزشی وجود ندارد؛ مثلا در مهدکودک ها چه یاد بچه ها می دهند؟ آیا نظارتی بر محتوای آموزشی آن ها وجود دارد؟ آموزش و پروش فقط بدآموزی دارد و به فرهنگ متعالی منجر نمی گردد. حتی آموزه های دینی را به بچه ها یاد نمی دهند. به جای بهتر شدن، تربیت چند نسل بعد از انقلاب بدتر شده است.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا