یادداشت، خنجر زدن دوست نمایانِ عرب در اوضاع کشمیر - بانیما

به گزارش دفتر منطقه ای خبرنگاران، حسین محمدی با ارسال یادداشتی نوشت: نزدیک به یک ماه از شرایط حکومت نظامی توسط دولت هند در کشمیر می گذرد و مردم حتی از کوچکترین امکانات چون دسترسی به وسایل ارتباطی خود محروم هستند.

از طرف دیگر درست زمانی که دولت اسلام آباد احتیاج داشت تا کشورهای دوست نیز حداقل با صدور بیانیه ای جنایات دولت هند در کشمیر را محکوم نمایند یا به نحوی از اسلام آباد حمایت نمایند با سکوت معنادار کشورهای حاشیه عربی خلیج فارس که همواره بر طبل ابراز همدردی با مردم مسلمان در سراسر دنیا و همراهی با پاکستان می کوبند روبه رو شد.

ائتلاف سعودی؛ غایبان بزرگ معرکه کشمیر

از زمانی که ائتلاف به ظاهر اسلامی به رهبری عربستان سعودی در منطقه شکل گرفته است مدام گفته می گردد که این ائتلاف با حضور نیروهای نظامی نزدیک به سی کشور اسلامی هدفی جز دفاع از ملت های مظلوم مسلمان در مقابل تروریسم و دیگر خطرها را ندارد.

طبیعی به نظر می رسد که فرمانده این ائتلاف راحیل شریف فرمانده سابق ستاد ارتش پاکستان که این روزها در بندر جده مشغول به گذراندن زندگی است مأموریت مطرح شده توسط مسئولین دولت ریاض را حداقل در مورد منطقه و کشور خود انجام دهد.

حداقل انتظاری که از ائتلاف اسلامی می شد داشت این بود که اگر این ائتلاف خود را فرمانده قوای نظامی تمام کشورهای اسلامی می داند از ملت مسلمان کشمیر در برابر یک کشور غیر اسلامی(هند) در جهت جلوگیری از به خطر افتادن این منطقه و حتی تهدید پاکستان حمایت کند.

اما تنها چیزی که شاهد آن هستیم سکوت معنادار این ائتلاف است که این روزها نیز از داخل دچار اختلافات شدیدی شده است، حال سؤال این است که؛ دقیقاً نقش این ائتلاف چیست؟ چرا این ائتلاف تنها به مشکلاتی که عربستان با آن درگیر است همچون موضوع یمن می پردازد؟

امارات؛ شریک سارق و رفیق قافله

یکی دیگر از دوستان اسلام آباد که اخیراً با سرمایه گذاری در این کشور خود را شریک منطقه ای پاکستان دانست امارات متحده عربی بود که با اعظای جایزه ویژه به نخست وزیر هند در این شرایط دل میلیون ها مسلمان کشمیری را به درد آورد.

حتی اعتراض های بعضی مقامات کشورهای اروپایی و هشدار به شیوخ امارات هم نتوانست مانع این اقدام اماراتی ها گردد. البته که به نقل از رسانه های اماراتی گفته می گردد محمد بن راشد آل مکتوم حاکم دبی که روابط بهتری با مقامات پاکستانی دارد بارها به شیخ محمد بن زاید آل نهیان حاکم ابوظبی هشدارهای لازم را در مورد ناراحتی یا عدم اعتماد پاکستان نسبت به این کشور داده بوده است.

این نخستین باری نیست که امارات متحده عربی این گونه از پاکستان به علت عدم مشارکت مستقیم در جنگ یمن انتقام می گیرد و دود این انتقام را غیرمستقیم بر چشمان کم فروغ این روزهای مردم کشمیر فرو می برد.

پاکستان هنوز اقدام عجیب امارات را در دعوت از سوشما سواراج وزیر خارجه اسبق و درگذشته هند را به عنوان میهمان ویژه برای شرکت در اجلاس سازمان کنفرانس اسلامی که در این کشور برگزار گردید را فراموش نمی کند.

مسئله قربانی کردن ظلم بر مسلمان به خاطر منافع تجاری و اقتصادی توسط شیوخ عرب آن قدر واضح است که احتیاجی به شرح بیشتر نیست به صورت واضح می توان گفت که امارات هم به خاطر سرمایه های کلان خود در هند، پاکستان و از آن مهمتر دفاع از مسلمانان کشمیر را فروخت.

سکوت دیگر کشورهای عربی و حمایت ترکیه و ایران

سایر کشورهای عربی نیز که حضور مشتاقانه آنها در پاکستان همواره علامت سؤال بزرگی بوده است و خود را از شرکای منطقه ای پاکستان می دانند در این بحران همانند کویت و عمان یا سکوت اختیار نموده اند یا مانند بحرین از هند دفاع کردند.

این در حالی است که ترکیه، مالزی و بخصوص جمهوری اسلامی ایران از ابتدا ضمن ابراز نگرانی نسبت به افزایش تنش میان هند و پاکستان و دفاع از حق مردم مظلوم کشمیر آمادگی خود را برای کوشش جهت کاهش تنش میان دو کشور اعلام نموده اند.

ولی در هر حال عدم حمایت از مسلمانان کشمیری توسط کشورهای عربی و خیانت این چنینی سران ابوظبی و منامه ما را به یاد این بیت شعر از سعدی می اندازد: دوست مشمار آن که در نعمت زند لاف کمک و برادرخواندگی، دوست آن باشد که گیرد دست دوست در پریشان حالی و درماندگی.

.