ویژگی های شخصیتی فرزندان آخر و شیوه صحیح برخورد با آنها - بانیما

آخرین فرزند خانواده

آخرین فرزند خانواده به دلیل شیوه فرزندپروری آزادانه والدین (بدون قوانین دست و پاگیر)، روحیه شادتر و زندگی آزادانه تری دارد. معمولا پدر و مادر ها پس از تربیت چند فرزند، حساسیت زیادی در نحوه تربیتی فرزند آخرشان ندارند. ویژگی های شاخص فرزندان آخر عبارت است از:

• خوش مشرب و خوش گذران
• ساده، بدون پیچیدگی های شخصیتی
• زیرک
• برونگرا
• به دنبال توجه
• خودمحور
• ریسک پذیر
• خلاق

فرزندان آخر در کودکی

مگان، که مادر دو دختر در سن دیگو است، می گوید که دختر 7 ساله اش کیسی تمایل زیادی به مورد توجه قرار دریافت دارد و با دیگر بچه ها برای جلب توجه بیشتر رقابت می نماید. مگان می گوید: کیسی دوست دارد در حیاط خلوت اسکیت کند و نمایش بدهد. یک روز که کیسی و خواهر عظیمترش جسیکا در حیاط مشغول اسکیت بودند، جسیکا حرکات نمایشی خود را برای ما اجرا کرد. کیسی که نتوانست حرکات او را تکرار کند، خودش را عمدا به زمین انداخت تا توجه ما را جلب کند.

از سویی دیگر فرزندان اول همواره لباس های نو و اسباب بازی های نو دارند، اما آنچه نصیب فرزندان آخر می گردد، لباس ها و اسباب بازی های دست دوم دیگر خواهر و برادرانشان است. مارتین فیسک تجربیات خود را از فرزند آخر خانواده بودن، اینگونه بیان می نماید: یادم می آید که در 14 سالگی اولین شلوار نو را پدرم برایم خرید! تا پیش از آن من شلوار های کهنه برادرم که 11 سال عظیمتر از من بود را می پوشیدم! همه لباس ها را بید زده بود و در فصل زمستان همواره احساس سرما می کردم.

فرزندان آخر در عظیمسالی

جانیسی لی 25 ساله که به عنوان معمار در نیویورک مشغول به کار است، ماهیت ساده و بدون پیچیدگی یک فرزند آخر را در شخصیت خود دارد. او می گوید: بیشتر زنان اگر همسرانشان هدیه تولد آن ها را فراموش نمایند، از غصه دق می نمایند. اما من و همسرم در روز تولد یا سالگرد آشنایی مان به یکدیگر هدیه نمی دهیم. آن شب برای شام بیرون می رویم و با هم اوقات خوشی را می گذرانیم. بدون اینکه اتفاق هیجان انگیزی بیفتد. لی به زندگی در لحظه اعتقاد دارد و آماده انجام هر سفری بدون برنامه ریزی است. او می گوید: من احتیاجی به احساس امنیت در زندگی ندارم. دوست دارم آزاد باشم. سال گذشته از تورنتو به آلمان رفتم بدون اینکه زبان آلمانی بلد باشم!

10 توصیه تربیتی برای والدین

فرزندان آخر، تمایل دارند که تمام توجه پدر و مادرشان را به خود جلب نمایند. آن ها برای دستیابی به این هدف از روش های گوناگونی استفاده می نمایند؛ از بی گناه و مظلوم نشان دادن خود، تا آب زیرکاه بودن و دسیسه چینی برای دیگر فرزندان!

آگاهی از نحوه رفتار با آن ها موجب می گردد تا صلح و آرامش در خانه شلوغ شما برقرار گردد.

1. منصف باشید!

گاهی اوقات والدین آنقدر نگران شرایط تحصیلی فرزند عظیمتر و خرابکاری های فرزند وسطی در خانه و مهد کودک می شوند که فرزند آخر مورد بی توجهی قرار می گیرد. مری والاس، روانشناس کودک و خانواده، با 20 سال تجربه کاری و نویسنده کتاب Birth Order Blues می گوید: حواستان باشد که فرزند کوچکترتان را به حساب بیاورید، اگر فرزندان عظیمتر برنامه های بازی و ورزش هفتگی دارند، فرزند کوچکترتان را از قلم نیاندازید و برنامه ای برای سرگرمی او در نظر بگیرید. بدین ترتیب او در می یابد که به عنوان عضوی از خانواده مورد توجه پدر و مادر قرار گرفته است و احتیاجهایش در نظر گرفته می گردد.

2. به او یاد دهید که مستقل باشد

بچه های کوچکتر اغلب به دلیل کمی سن مورد توجه کافی قرار نمی گیرند و در تصمیم گیری برنامه های خانوادگی شرکت داده نمی شوند. اگرچه دختر 4 ساله شما کوچکترین فرد خانواده است، اما بدین معنی نیست که با او باید مانند یک نوزاد برخورد کنید. به او یاد بدهید تا کار های شخصی اش را خودش انجام بدهد و مستقل باشد. والاس می گوید: حتی یک کودک نوپا هم می تواند در چیدن میز شام به شما یاری کند یا اسباب بازی ها را از اطراف خانه جمع کنید. بدین ترتیب این باور در او تقویت می گردد که فارغ از جایگاهش به عنوان کوچکترین عضو خانواده، او فردی با صلاحیت و توانمند است.

3. به هر یک از فرزندانتان زمان ویژه ای اختصاص بدهید

کوچکترین عضو خانواده معمولا بیشترین میزان توجه را دریافت می نماید. به همین دلیل طبیعی است که هنگام پخش اخبار ساعت 9 جلوی تلویزیون رژه برود و برقصد و اجازه ندهد تا شما برنامه مورد علاقه تان را ببینید! با این وجود بایستی زمانی را در روز به او اختصاص بدهید تا احساس ارزشمندی کند و بداند که با دیگر اعضای خانواده تفاوتی ندارد.

تمامی فرزندان احتیاج به سپردن زمانی اختصاصی با والدین دارند تا احتیاج آن ها به مورد توجه قرار دریافت، پاسخ داده گردد.

تمامی فرزندان احتیاج به سپردن زمانی اختصاصی با والدین دارند تا احتیاج آن ها به مورد توجه قرار دریافت، پاسخ داده گردد.

4. مسئولیت پذیری را در او نهادینه کنید

درست است که او کوچکترین عضو خانواده است، اما اگر فرزند شما در وظایف منزل مشارکت نداشته باشد، نه تنها مسئولیت پذیر نمی گردد، بلکه موجب می گردد تا خواهر و برادر عظیمترش هم از انجام وظایفشان سر باز زنند. دکتر کویین لمان در کتاب The Birth Order Book: Why You Are the Way You Are می نویسد: فرزندان آخر تمایلی به تبعیت از قوانین و مقررات خانواده ندارند و کمترین مشارکت را در امور منزل به عهده می گیرند.

5. در شرایط نابرابر از او حمایت کنید

به عنوان پدر و مادر، شما نقش هیئت منصفه را در میان فرزندانتان دارید. فرزندان عظیمتر اغلب کوچکتر ها را مورد آزار و اذیت قرار می دهند و به آن ها زور می گویند. هنگامی که شرایط اینگونه پیش می رود، بایستی مداخله کنید و رفتار درست را به فرزند عظیمتر آموزش دهید. همچنین از فرزند کوچکتان حمایت کنید. میری والاس می گوید: برای مثال اگر فرزند عظیمتر اجازه ندهد که فرزند کوچکتر صحبتش را به اتمام برساند، شما باید به او بگویید یک دقیقه صبر کن. تو صحبت او را قطع کردی. صبر کن تا صحبت او تمام گردد، بعد نظرت را بگو.

6. در مواقع لزوم نه بگویید

فرزندان آخر بیش از دیگران خودخواه و خودمحور هستند. بنابراین اگر دختر 6 ساله تان کف پاساژ نشست و قشقرق به راه انداخت تا لباس زیبای مورد علاقه اش را بخرید، تعجب نکنید! شاید انتخاب شما خرید لباس و خاتمه بخشیدن به قائله باشد، اما گاهی اوقات بایستی به درخواست های غیر منطقی او، نه بگویید، حتی اگر به پهنای صورت اشک بریزد یا قشقرق به راه بیاندازد. با او مانند دیگر خواهر و برادرانش رفتار کنید و تنها چیز هایی که احتیاج دارد را برایش بخرید.

حتما بخوانید: آموزش نه گفتن به فرزندان

سامانه مشاوره آنلاین های اکسپرت

7. به او یادآور شوید سن فقط یک عدد است

گاهی اوقات که بچه ها در سنین مختلف باهم بازی می نمایند، بچه های کوچک از بازی کنار گذاشته می شوند. طبیعی است که آن ها نمی توانند مانند عظیمتر ها سریع بدوند، بپرند و فکر نمایند. احساس کنار زده شدن برای کودک چهار ساله شما، بسیار ناراحت نماینده است. در این مواقع می توانید کنار او بنشیند و با او همدلی کنید. با زبانی ساده شرایط را برای او شرح دهید و بگویید که اوضاع همواره اینطور نمی ماند.

والاس می گوید: به کودکتان شرح دهید که چون سن کمی دارد و هنوز به قدر کافی پاهایش رشد ننموده، سه چرخه بازی می نماید. اما کمی بعد که عظیمتر شد او نیز مانند دیگر بچه ها سوار دوچرخه می گردد و هیچ ایرادی ندارد که الان سوار سه چرخه است، به زودی او هم عظیم می گردد.

8. هر زمان لازم بود، اشتباهش را گوشزد کنید

فرزند آخر برای جلب توجه پدر و مادر دست به هر کاری می زند. او اتفاقات را عظیم و حقایق را وارونه جلوه می دهد. اگر کودک 8 ساله شما ادعا می نماید تب دارد و نمی تواند به مدرسه برود، اما دماسنج دمای طبیعی را نشان می دهد، وقت آن است که به او بگویید اشتباه می نماید و بهانه تراشی برای مدرسه نرفتن پذیرفتنی نیست!

بیشتر بخوانید: دروغگویی بچه ها، دلایل و راه حل ها

9. دلیل اتفاقاتی که برایش پیش می آید را شرح دهید

گاهی اوقات فرزندان آخر مرموز، درونگرا یا گوشه گیر می شوند. در کتاب The Birth Order Effect اثر کلیف ایزاکسون و کریس رادیش آمده است که: اگر فرزند شما بسیار ساکت و مرموز شده، می توانید با تبادل نظر راستا های ارتباطی را باز کنید تا او بتواند مساله ای که موجب خشم یا ناراحتی اش شده را با شما در میان بگذارد.

برای نمونه، اگر دختر 5 ساله شما به دلیل بیرون رانده شدن از تیم والیبال خواهر یا برادر عظیمترش در خود فرو رفته و سکوت پیشه نموده است، بایستی به او شرح دهید که این رفتار آن ها به معنای بی ارزشی او نیست، تنها به این دلیل او را بازی نداده اند که در مقایسه با آن ها زودتر خسته می گردد و به اندازه آن ها عظیم نشده است. با گذشت زمان او هم عظیم و هم قد و قواره آن ها می گردد و می تواند با خواهر و برادرهایش بازی های هیجان انگیز بکند. می توانید برای دلداری دادن به او بگویید شاید باور کردنش برات سخت باشه، اما خیلی زودتر از اونی که فکرش رو بکنی عظیم می شی!

10. برنامه های تفریحی خانوادگی برای فرزندانتان ترتیب بدهید.

با توجه به تفاوت سنی میان فرزندان، برگزاری برنامه هایی که بچه ها 13 ساله، 10 ساله و 6 ساله را سرگرم کند، کار آسانی نیست. شاید فرزند نوجوان شما بخواهد بازی کامپیوتری انجام دهد، ولی کوچولوی شش ساله شما نتواند بازی کند. از سوی دیگر مهارت های حرکتی آن ها نیز یکسان نیست. اما فعالیت هایی مانند رفتن به موزه حیات وحش یا رفتن به پارک و وسطی بازی کردن، هر سه آن ها را سرگرم می نماید.

ویدئوی آموزشی

در این قسمت، در قالب یک ویدئوی آموزشی به بیان نکاتی راجع به تربیت فرزند آخر خانواده می پردازیم.

بیشتر بخوانید:

سخن آخر

پدر و مادر ها اغلب جنبه بچه هاه فرزندان آخر را پررنگ می نمایند و تا جای ممکن به آن ها در انجام کار ها و مسئولیت هایشان یاری می نمایند. به همین دلیل ممکن است فرزندان آخر از دیگران نیز همین توقع را داشته باشند. اما هنگامی که با رفتار متفاوت دیگران روبرو می شوند، احساس ناامیدی و سرخوردگی می نمایند. بنابراین بهتر است با دادن مسئولیت های هرچند کوچک در سن های پایین، آن ها را برای ورود به جامعه عظیمتر آماده کرد.

اگر شما نیز در تعامل با بچه هاتان با چالش های زیادی روبرو می شوید، شیوه صحیح رفتار با فرزند اول و فرزندان وسط را نیز مطالعه کنید تا دید کاملی نسبت به تاثیر ترتیب تولد بر شکل گیری شخصیت آن ها پیدا کنید. تجربیات و دیدگاه های خود را با ما و دیگر همراهان خبرنگاران در بخش نظرات و پرسش ها در میان بگذارید.

برگرفته از: Parents و ABC

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا