مرثیه ای برای یک دوست دانشمند

به گزارش بانیما، سید احمدرضا خضری در پی درگذشت دکتر داوود فیرحی، یاد و خاطره او را گرامی داشت.

مرثیه ای برای یک دوست دانشمند

از وبسایت ویکی پدیا دیدن نمایید.

به گزارش خبرنگاران،احمدرضا خضری در صفحه اجتماعی خود نوشت:

بامداد امروز بیست و یکم آبان ماه خبر درگذشت متفکر نواندیش و دوست دانشمندم جناب آقای دکتر داوود فیرحی را دریافت کردم. تا این ساعت (21) که این مرثیه را می نگارم، مرگ او را باور نکرده ام. اما ظاهرا چاره ای نیست جز تسلیم و رضا در برابر قضا.

از چند روز پیش که گرفتار این ویروس منحوس شده بود، دائماً نگرانش بودم. خبرهای ضد و نقیضی در باره او می شنیدم. از یک سو با مدیران دانشگاه برای برطرف مشکلش در تماس بوده و پیگیر کارش بودم و از سوی دیگر دست سوی آسمان برداشته و دعایش می کردم.

همین دیروز بود که برای جستجو از احوالش با گوشی همراهش تماس گرفتم. گوشی خاموش بود. نگرانش شدم. بار دیگر دیشب تماس گرفتم اما گوشی همچنان خاموش بود. دل شوره شگفتی داشتم. تا آنکه بامداد امروز آن خبر شوم را دریافت کردم. از آن لحظه غمی سنگین و داغی سهمگین سرتاسر وجودم را فرا گرفته است. به راستی باورش سخت است.

امان از دست کرونا!

آه ای اهریمن بد سرشت!

تا کی چنین بد سگال و بی رحم!

ای آژدیاک مار بدوش هنوزت بس نیست؟!

فغان زین بوم شوم و نوای او!

که تا ابد بریده باد نای او

(الگوبرداری از سروده بهار)

هنوز آهنگ صدای نازک و مخملیش در گوشم طنین انداز است. چند روز پیشتر بود که برای کمک به برطرف ساختن مسئله ای تماس گرفته بود.

از زندگی می نالید.

از بیماری سخت یکی از عزیزانش.

از بی رحمی بیماری و سختی درمانش.

از تنهائی اش و ...

دریغا استادا که از میان ما رفت!

فیرحی نه تنها استاد اندیشه سیاسی که استاد اخلاق و فروتنی بود! نیک آموخته بود و به نیکی می آموخت.

دریغ و درد که فیرحی مرد

مرگ چنین خواجه نه کاری است خرد!

(الگوبرداری از مولوی)

سید احمد رضا خضری

1399/08/21

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 23 آذر 1399 بروزرسانی: 23 آذر 1399 گردآورنده: banima.ir شناسه مطلب: 12927

به "مرثیه ای برای یک دوست دانشمند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "مرثیه ای برای یک دوست دانشمند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید