تجربه اندرویدی بدون گوگل؛ نقد و آنالیز گوشی هواوی Y7p - بانیما

همچنین، مثل دیگر گوشی های جدید هواوی، سرویس های گوگل را پشتیبانی نمی نماید که به عبارت دیگر، یعنی با یک محصول از خانواده HMS هواوی روبرو هستیم!

در این مطلب قصد داریم با هم این گوشی را از جنبه های مختلف آنالیز کنیم و در نهایت پاسخ این سوال مهم را بدهیم که تجربه استفاده از یک گوشی هواوی بدون سرویس های گوگل، چگونه خواهد بود؟ در ادامه با ما همراه باشید.

طراحی

در اولین نگاه احتمالا تصور می کنید که با یک گوشی دیگر از جنس شیشه و فلز روبرو هستید اما اینطور نیست. بخش پشتی هواوی Y7p از جنس پلاستیک ساخته شده که البته حسی مثل شیشه دارد اما طبیعتا به دلیل ساختار نرم تری که دارد، مستعد خط و خش دریافت است. در همین مدت کوتاهی که هواوی Y7p را استفاده می کردم نیز چندین خط و خش در بخش های مختلف قسمت پشتی این گوشی ظاهر شد.

البته خوشبختانه هواوی در بسته بندی این گوشی یک قابل محافظ ژله ای قرار می دهد که کاربر می تواند با آن از این گوشی محافظت بیشتری داشته باشد. همچنین روی نمایشگر گوشی هم یک محافظ صفحه نمایش واقع شده است.

فریم کناری هواوی Y7p نیز از جنس پلی کربنات است و به طور خلاصه این گوشی ساختار پلاستیکی در بخش بیرونی خود دارد. با توجه به این که با یک محصول مالی روبرو هستیم، خیلی از این نظر نمی توان به هواوی Y7p خرده گرفت و این موضوع حتی از یک جهت بهتر هم هست؛ با اینکه این محصول تقریبا هم اندازه یک آیفون 11 پرو مکس است اما وزن بسیار کمتری دارد که بخش زیادی از این موضوع به بدنه پلاستیکی دستگاه بر می گردد.

در لبه پایینی گوشی یک خبر خوب و یک خبر بد وجود دارد! پورت هواوی Y7p متاسفانه مایکرو USB است و خبری از USB-C نیست. اما خبر خوب اینجاست که خوشبختانه این گوشی جک 3.5 میلی متری هدفون دارد و از این نظر هیچ کوششی ننموده شبیه پرچمداران باشد. تنها بلندگوی دستگاه و میکروفون اصلی هم در کنار این دو پورت دیده می شوند.

دو دکمه کم و زیاد کردن صدا و دکمه پاور هم در لبه سمت راست این گوشی قرار دارند و در بخش سمت چپ هم صندلی دو سیم کارت و یک کارت حافظه دیده می گردد. این گوشی می تواند به صورت همزمان، دو سیم کارت و یک کارت حافظه microSD را پشتیبانی کند. در لبه بالایی هم تنها میکروفون دوم دیده می گردد.

با توجه به اینکه نمایشگر این گوشی هم از نوع LCD است، سنسور اثر انگشت در بخش پشتی قرار گرفته که اتفاقا سرعت بسیار بالایی هم دارد و با یک بار لمس، به سرعت وارد صفحه Home می شویم. در نهایت اگر ابعاد عظیم این گوشی را فاکتور بگیریم، از نظر طراحی با محصولی جذاب در بین گزینه های مالی روبرو هستیم. همه چیز در این گوشی در جای درستی قرار گرفته و وزن کم گوشی هم خودش را به خوبی نشان می دهد.

نمایشگر

تا اینجا چندبار اشاره کردیم که با گوشی عظیمی روبرو هستیم و نمایشگر 6.39 اینچی این گوشی هم این موضوع را تایید می نماید. پنل این نمایشگر حفره دار، از نوع LCD است و رزولوشن آن 720 در 1560 پیکسل است. رزولشن اچ دی پلاس خیلی برای نمایشگری در این ابعاد مناسب نیست و برای همین هم متون و المان های رابط کاربری، آنقدری که از یک گوشی هوشمند در سال 2020 انتظار داریم، شارپ نیستند. زاویه دید این نمایشگر از اطراف هم چندان مناسب نیست.

این مشکلاتی که وجود دارند را گفتم تا برسیم به بخش های خوب صفحه نمایش هواوی Y7p که کم هم نیستند. برای مثال حاشیه های بسیار کم نمایشگر در بالا و کناره ها، همراه با دوربین سلفی که در حفره ای در بالا قرار گفته، ویژگی هایی هستند که در گوشی های رده بالاتر و گران قیمت تر می بینیم. نمایشگر رنگ ها هم در سطح قابل قبولی است و روشنایی نمایشگر هم قابل قبول است.

اما نمی دانم چرا همواره حالت اتوماتیک روشنایی نمایشگر در این گوشی، سعی دارد تا نمایشگر را تاریک تر از آن چیزی که می تواند نشان دهد؛ شاید این موضوع بیشتر برای مصرف کمتر باتری باشد ولی اگر مایل باشید به سادگی می توانید روشنایی صفحه نمایش را بیشتر کنید و از کیفیت خوب آن استفاده کنید.

هواوی همچنین امکان تغییر دمای رنگ ها را در بخش Display & brightness گذاشته تا بتواند دمای رنگ ها را تغییر دهید. قابلیت Eye Comfort و همچنین Dark Mode هم در این بخش حضور دارند که Dark Mode همراه با اندروید 10 برای این گوشی فعال شد. در مجموع اگرچه این نمایشگر نقاط ضعفی دارد که احتمالا برای کاهش قیمت نهایی محصول بوده اما در عوض طراحی خوب آن و نمایش خوب رنگ ها، به نوعی ضعف کم بودن رزولوشن را پوشش می دهد.

رابط کاربری؛ بدون گوگل

عظیم ترین علامت سوال در خصوص این گوشی این است که چطور می توان چنین محصولی که سرویس های گوگل را ندارد، استفاده کرد. اگر خلاصه کنم باید بگویم که اوضاع آنقدری که فکر می کنید بد نیست اما قطعا جا برای بهبود های بیشتر وجود دارد. اینکه در نهایت چقدر نبود سرویس های گوگل برای شما مسئله مهمی است، بیشتر به خودتان و سرویس ها و اپلیکیشن هایی که استفاده می کنید بستگی دارد.

برای این منظور پیش تر یک پست در رابطه با چگونگی نصب اپلیکیشن به وسیله فروشگاه اپ گالری هواوی منتشر نموده بودیم. همچنین به زودی یک پست دیگر شامل تجربه نصب کردن اپلیکیشن های مختلف روی گوشی های HMS منتشر خواهیم کرد و خواهیم دید که نبود سرویس های گوگل یا به اختصار GMS، چه تاثیری برای کاربران ایرانی گوشی های HMS هواوی خواهد داشت.

در حال حاضر بعضی اپلیکیشن ها مخصوصا در بین اپلیکیشن های فارسی، اخطار نبود سرویس های گوگل را هر چند ثانیه روی صفحه نمایش می دهند و همچنان کار می نمایند. اما بعضی دیگر از اپلیکیشن ها مثل اسنپ و تپسی، اصلا اجرا نمی شوند. البته این مشکلاتی که مخصوصا برای اپلیکیشن های ایرانی وجود دارد، قطعا در آینده نزدیک و با همکاری هواوی با توسعه دهندگان ایرانی، حل خواهد شد.

از این مورد که بگذریم، این گوشی در ابتدا با اندروید 9 همراه بود اما در طول استفاده، بروزرسانی اندروید 10 با رابط کاربری EMUI 10.1 هم برای آن منتشر شد که روی گوشی نصب کردم. حجم این آپدیت 3.2 گیگابایت بود و همین موضوع که جدیدترین نسخه اندروید برای این محصول مالی عرضه شده، خبر بسیار خوبی است.

با گوشی های EMUI اگر کار نموده باشید دیگر آن را می شناسید. در اندروید 10 حالا اپلیکیشن Settings طراحی مدرن تری دارد، ژست های حرکتی روان تر شده اند و بخش اعلان ها هم بازطراحی شده است. اضافه شدن ویژگی Dark Mode هم ویژگی جذاب دیگری است که با اندروید 10 به این گوشی اضافه می گردد. در بخش بعدی نگاهی می اندازیم به سخت افزار این گوشی و آنالیز می کنیم که چقدر رابط کاربری این گوشی روان و خوب عمل می نماید.

سخت افزار و عملکرد

هواوی از پردازنده Kirin 710F در این گوشی استفاده نموده که لیتوگرافیک 12 نانومتری دارد و در کل چیپست هشت هسته ای است. چهار هسته وظیفه پردازش های سنگین را با سرعت 2.2 گیگاهرتز برعهده دارند و چهار هسته دیگر با سرعت 1.7 گیگاهرتز، وظایف سبک تر را انجام می دهند.

در کنار این پردازنده هم 4 گیگابایت حافظه رم قرار گرفته است. در مجموع با این مشخصات سخت افزاری، هواوی Y7p در بیشتر بخش ها روان کار می نماید. گاهی ممکن است در اجرای بازی های سنگین آنهم در تنظیمات گرافیکی بالا شاهد لگ و یا افت عملکرد باشیم اما فراموش نکنیم با یک گوشی مقرون به صرفه از طرف هواوی روبرو هستیم. بازی هایی مثل Call of Duty Mobile و همچنین Asphalt 9 روی این گوشی نصب و اجرا می شوند. هر دو اما در تنظیمات گرافیکی پایین می توانند روان اجرا شوند.

یک نکته جذاب درباره این گوشی و پردازنده آن این است که وقتی تنظیمات گرافیکی آسفالت 9 را روی بیشترین حالت قرار دادم، اگرچه هر ازگاهی شاهد افت فریم در بازی بودم اما بدنه گوشی داغ نشد. این موضوع به خوبی نشان می دهد که در طول استفاده از این گوشی، قرار نیست شاهد داغ شدن دستگاه باشیم و حتی انجام بازی سنگینی مثل آسفالت 9 نیز نتوانست این گوشی را داغ کند.

چهار گیگابایت حافظه رم هم شاید در نگاه اول کم باشد اما در مجموع کافی است. باز نگه داشتن چند اپلیکیشن در این گوشی، کمی عملکرد آن را کندتر می نماید. در نهایت با تمام این موارد، این عملکردی که از هواوی Y7p شاهد بودم، بهتر از آن چیزی بود که تصور می کردم.

دوربین

در بخش پشتی این گوشی شاهد چینش سه تایی دوربین هستیم. سنسور اصلی رزولوشن 48 مگاپیکسلی دارد و لنزی با دیافراگم f/1.8 در جلوی آن قرار گرفته است. در بالای این دوربین شاهد یک دوربین دیگر با سنسور دو مگاپیکسل هستیم که وظیفه آن سنجش عمق میدان در عکس های پرتره است.

در نهایت دوربین سوم هم یک سنسور 8 مگاپیکسلی دارد و یک لنز اولترا واید در جلوی آن قرار گفته است. دوربین چهارم این گوشی که درون نمایشگر دستگاه قرار گرفته هم یک سنسور 8 مگاپیکسلی دارد و لنزی با دیافراگم f/2.0 در جلوی آن قرار گرفته است. از مشخصات سخت افزاری این دوربین ها که بگذریم، عملکرد آن ها مطابق با همان چیزی است که از یک گوشی مالی انتظار می رود.

نرم افزار این دوربین ها کوشش می نماید تا در تمامی عکس های گرفته شده با دوربین های این گوشی، تا حد ممکن افکت HDR را ایجاد کند. این موضوع تا جایی پیش می رود که وقتی یک عکس با حالت HDR و یک عکس با حالت اتوماتیک از یک منظره با شرایط یکسان ثبت کردم، قادر به پیدا کردن تفاوت خاصی بین آن ها نبودم.

روشن کردن Shadow و کم نور کردن Highlight برای رسیدن به بالانس در بخش های مختلف عکس، شبیه به همان حالت HDR است که این گوشی مدام در عکس های مختلف سعی می نماید آن را تکرار کند. با این کار عکس های بدی ثبت نمی شوند اما گاهی اوقات رنگ ها نسبت به واقعیت شدت کمتری دارند. در عکاسی از سوژه نزدیک مثل گل ها نیز نتیجه ای با کانتراست بالاتر و رنگ های اشباع شده تر دارد. راستی، عکس های ثبت شده با این دوربین هم مثل دیگر 48 مگاپیکسلی هایی که تا به امروز دیده ایم، رزولوشن 12 مگاپیکسلی دارند چراکه نرم افزار دوربین، هر چهار پیکسل را در یک پیکسل ترکیب می نماید.

عکس های گرفته شده با دوربین اولترا واید هم طبیعتا زاویه دید بیشتری نسبت به دوربین اصلی دارند اما رزولوشن کمتر سنسور خودش را نشان می دهد. شارپنس در این حالت کمتر است و حتی در کناره ها نیز ممکن است گاهی شاهد تار شدن باشیم. دوربین اولترا واید قطعا در هر گوشی جذاب است اما گاهی اوقات مثل هواوی Y7p صرفا جنبه سرگرمی دارد و نباید انتظار فوق العاده ای از دوربین اولترا واید این گوشی داشته باشید.

اگر اهل زوم کردن در سلفی های خودتان و دیدن جزئیات صورت تان نیستید، دوربین سلفی هواوی Y7p عملکرد خوبی دارد؛ در غیر این صورت، شاید بتوانیم بگوییم کم بودن جزئیات و شارپنس، تنها مشکل این دوربین سلفی است. همچنین از نظر نرم افزاری، اپلیکیشن دوربین این گوشی سعی می نماید مثل دوربین اصلی، همواره عکس هایی بگیرد که افکت HDR در آن ها اعمال می گردد.

در بخش فیلم برداری، هواوی Y7p با حداکثر رزولوشن 1080P و با سرعت 30 فریم در ثانیه می تواند فیلم برداری داشته باشد. در نهایت، عملکرد دوربین این گوشی، دقیقا مطابق با همان چیزی است که از محصولی مالی و مقرون به صرفه انتظار می رود. دوربین اولترا واید اگرچه شارپنس و کیفیت کمتری دارد اما قطعا وجود آن یک مزیت است و دوربین اصلی هم عکس های قابل قبولی ثبت می نماید.

باتری

عمر باتری آن چیزی است که پرچمدار و میان رده نمی شناسد؛ تقریبا همه کاربران همواره به دنبال بیشتری میزان شارژدهی در گوشی ها می گردند. خوشبختانه باید بگویم که هواوی Y7p و باتری 4000 میلی آمپری آن در این بخش شما را ناامید نمی نماید. یک نکته جذاب در خصوص هواوی Y7p این بود که در زمانی که در حالت استندبای است و استفاده نمی گردد، به خوبی می تواند شارژ باتری خود را حفظ کند. این موضوع تا جاییی قابل لمس بود که حتی حس کردم شاید به دلیل نبود سرویس های گوگل است که این گوشی در استندبای هم می تواند میزان شارژ باتری خود را انقدر خوب حفظ کند!

با یک استفاده سنگین از این گوشی و قرار دادن هواوی Y7p روی حالت Performance Mode، احتمالا باتری آن را می توانید از یک صبح تا عصر استفاده تمام کنید. اما در استفاده معمول شامل گشت و گذار در شبکه های اجتماعی و اجرای بازی های سبک، می توانید شارژ دهی بیشتر از یک روز را هم از این گوشی انتظار داشته باشید. در مجموع نکته مثبت این است که در میانه روز قرار نیست نگرانی بابت شارژ باقی مانده باتری داشته باشید.

جمع بندی

نمایشگر بدون حاشیه و دوربین حفره دار که نمادهای یک گوشی مدرن امروزی هستند را اگر از هواوی Y7p فاکتور بگیریم، این گوشی دقیقا همان چیزی است که از یک میان رده انتظار داریم. همانطور که هیچ ویژگی فوق العاده ای در این گوشی دیده نمی گردد، ویژگی ناامیدنماینده ای هم به سختی در آن پیدا می گردد.

قطعا عظیم ترین مسئله در حال حاضر، نبود سرویس های گوگل است. باید ببینیم هواوی چطور این بخش را پوشش می دهد و سرویس های HMS را بهبود می بخشد. در زمینه اپلیکیشن های فارسی حداقل می دانیم که این شرکت در حال همکاری با کافه بازار است تا بتواند اپلیکیشن های فارسی را به بهترین شکل روی گوشی های HMS اجرا کند و مشکلاتی که امروز روی این گوشی دیدیم، قطعا در آینده برطرف خواهند شد. اما دیگر اپلیکیشن های بین المللی و شبکه های اجتماعی چه؟ چه زمانی آن ها را در اپ گالری خواهیم دید؟

در این آنالیز قطعا به من ثابت شد که می توان با گوشی بدون سرویس های گوگل کنار آمد؛ اما دردسرهایی دارد که شاید مخاطبین واقعی این گوشی که مثل من خوره تکنولوژی نیستند را با مشکل روبرو کند.

dorezamin.com: بیاید با هم به دور زمین چرخی بزنیم و همه چیز را از نزدیک ببینیم