قهرمان جهان در اسنپ کار می کند!
به گزارش بانیما، تمرین تمام شده. صفحه تلفن همراه را بی صبرانه روشن و خاموش و بالا و پایین می کند تا آخرین مسافری را که مقصدش با او یکی است پیدا کند و درخواست اسنپش را بپذیرد. بالاخره مسافری به مقصد خانی آبادنو پیدا می کند و با سوار کردن او از مقابل در باشگاه به سمت محل سکونتش حرکت می کند.
به گزارش همشهری، این کار هر روز امیر محمد بیات است. یکی از اعضای تیم ملی کشتی فرنگی جوانان کشور که چندی پیش در رقابت های کشتی فرنگی جوانان جهان در روسیه مدال برنز وزن 130 کیلوگرم را از آن خود کرد. این ساکن پرافتخار محله خانی آبادنو شغل ثابت ندارد و برای گذران مخارج زندگی در میان تمرین های سنگین روزانه، به عنوان راننده در اسنپ هم کار می کند.
پراید هاچبکش را مقابل فضای سبزی که نزدیک خیابان میلاد محله خانی آبادنو است پارک می کند و با هیبت ورزشکاری اش پیاده می شود. ساده و بی شیله پیله است. انگار نه انگار که همین چند وقت پیش مدال برنز مسابقات جهانی روسیه را به گردنش آویخته؛ به راحتی درخواست ملاقتمان را پذیرفته و حالا هم بی ادعا و خاکی گام های بلند به طرفمان برمی دارد تا حتی ذره ای معطلمان نکرده باشد. یاد روز مسابقه افتاده ام وقتی مقابل حریف یونانی اش نیکولاس نتونیاس با نتیجه 6 بر 3 پیروز میدان شد و مدال برنز وزن 130 کیلوگرم را به گردن خود آویخت. کشتی در خونش است.
دوران کودکی بدون هدفی خاص به توصیه دایی های کشتی گیر که حالا با بغض از فوت ناگهانی یکی از آن ها یاد می کند، فعالیت در این رشته را شروع کرد، اما فکرش را هم نمی کرد که روزی به این جایگاه برسد و کشتی، مهم ترین هدف زندگی اش شود.
با وجود عضویت در تیم ملی و شرکت در اردو های خاص هنوز هم بیشتر اوقاتش را برای تمرین در مجموعه های ورزشی جنوب شهر، چون ورزشگاه حمید سوریان شهرری و... می گذراند و نه تنها بچه های جنوب شهر بلکه ساکنان شهرستان هایی مثل اسلامشهر، نسیم شهر و رباط کریم را جزو افتخارآفرینان این رشته می داند: جنوب شهر مهد کشتی ایران است. کجا بهتر از اینجا؟! تمرین نزد بزرگانی همچون پژمان پشتام مایه افتخار است و با تلاش ها و حمایت های خانواده به خصوص دایی نوید که همیشه همراهم بوده می توانم در برابر حریفان قدری همچون رضا کایالپ ترک و میخایین لوپز کوبایی هم بایستم و روزی به آرزویم که قهرمانی المپیک است دست پیدا کنم
دوست دارم آتش نشان شوم
هر روز طی چند نوبت در مجموعه های مختلف ورزشی بیشتر از 6 ساعت تمرین می کند در حالی است که از 2 سال پیش با خودرویی که از دایی اش عاریه گرفته بین ساعات تمرین و تردد از این باشگاه به باشگاه دیگر به عنوان راننده اسنپ مشغول کار است. چیزی تا غروب آفتاب نمانده و هر لحظه تعداد خودرو های عبوری در خیابان همجوارمان بیشتر می شود. صدای ناسزای راننده ای که سر نپرداختن مابقی هزینه سفر با مسافرش دعوا گرفته، خیابان را برداشته است.
امیرمحمد سری تکان می دهد و با لبخند می گوید: پشت فرمان خودم را در جایگاه راننده می بینم نه قهرمان کشتی! تا حد امکان با مسافران همکلام نمی شوم و اگر کنشی هم پیش بیاید حق را به مسافر می دهم. می گویم: کار کردن در اسنپ کفاف خرج و مخارج ورزش حرفه ای را می دهد؟
جواب می دهد: برای ورزشکار حرفه ای علاوه بر صرف حدوداً 4 ـ 5 میلیون مکمل در ماه، باید بخش زیادی از زمان را به تمرین روزانه اختصاص داد. به نظرتان کافی است؟! حرفه ای بودن با دغدغه های مالی کاری سخت و نیازمند تلاش و انرژی چندبرابری است. دوست دارم با توانایی و آمادگی جسمانی که مدیون کشتی هستم بتوانم در سازمان آتش نشانی مشغول کار شوم برایم جذابیت خاصی دارد.
منبع: فرارو